Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2010

ΑΚΟΥΣΤΕ ΚΑΤΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ!!!!!!

 Ο Παύλος Παυλίδης, για όσους δε το γνωρίζουν, ήταν ο τραγουδιστής και κιθαρίστας στο συγκρότημα ΄΄ Ξύλινα Σπαθιά΄΄.
Πόσο μεγάλες αλήθειες περιγράφει αυτό το τραγούδι!!! Μήπως όλα ήταν ευδιάκριτα από το 2006;
΄΄ Όσοι δε θέλουν να θυμούνται πότε και πού αντισταθήκαν, ποια τείχη γκρέμισες και βγήκαν, ποιες φυλακές να μη φοβούνται,
 τώρα σε θέλουνε σκυφτό,τώρα σε θέλουν νικημένο, ανήμπορο, υποταγμένο, για να ξαχνάν αυτό που ήταν΄΄!!!!!
Ταξιδέψτε...................

http://www.youtube.com/watch?v=2l681eNsjoA&feature=related

ΟΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ ΕΠΟΧΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΟΝ

  Θα έχετε ακούσει πολλές φορές σε διάφορες ΄΄ αξιόπιστες ΄΄ ενημερωτικές εκπομπές πολιτικούς ή υποχείρια τους(δημοσιογράφους, επιχειρηματίες, κλπ), αναφερόμενοι στον εαυτό τους, να υπερηφανεύονται για τη δράση στα φοιτητικά τους χρόνια ενάντια στο τότε κατεστημένο. Πρέπει να μας αφήνει πλέον αδιάφορους το γεγονός ότι απλά ήταν αντίθετοι στη δικτατορία βάσει των πεποιθήσεών τους. Υποθέτοντας ότι ονειρευόταν έναν πιο όμορφο κόσμο, πώς καταλήξαμε στη σημερινή παρακμή της χώρας μας;Για κανένα λόγο κρίνοντας την μετέπειτα πορεία της Ελλάδας δε θα δικαιώναμε αυταρχικά καθεστώτα, αλλά ας μιλήσουμε για τους επαναστάτες της τότε εποχής....
  Ξεκινώντας αναφέρεται ότι η οποιαδήποτε αντίθεση σε ένα καθεστώς δεν μπορεί να λάβει χώρα από το εξωτερικό της. Όσοι το πιστεύουν πραγματικά όφειλαν να παραμένουν στον τόπο του προβλήματος και να κατατείνουν στη γενικότερη συστράτευση. Είναι εύκολο όμως να αφήσεις την καλοπέραση, όταν μπορείς παράλληλα με την τελευταία να ΄΄επαναστατείς΄΄; Πολλοί από αυτούς επέστρεψαν στη μεταπολίτευση και ως οι ΗΡΩΕΣ της αντίστασης παρέλαβαν τα ηνία της πορείας του τόπου.Σίγουρα οι προηγούμενες ριζοσπαστικές απόψεις τους δε θα μπορούσαν να περάσουν απαρατήρητες και να μη γεννήσουν την αισιοδοξία στη ψυχή του ταλαιπωρημένου κόσμου.
  Κανένας παρόλα αυτά δεν υπολόγιζε στην ανθρώπινη παράμετρο της φιλοδοξίας. Η εξουσία είναι ελκυστικότατη και στο διάβα της συμπαρασύρει ιδέες και συναισθήματα. Ο υπέρμετρος εγωισμός και ο νεοπλουτισμός διέφθειραν τα ΄΄κυνηγημένα΄΄ μυαλά του παρελθόντος, τα οποία εφαρμόζουν τακτικές και πολιτικές που σε κανένα σημείο δε συμπλέουν με όσα αβασάνιστα διατύπωναν για να πρωτεμφανιστούν στην πολιτική σκηνή προ 35ετίας.
  Ποιος τελικά έχει τον τελευταίο λόγο; Όσοι δέχονται μοιρολατρικά ή ιδιοτελώς τα προαναφερόμενα ας σιωπήσουν βλέποντας τους άλλους απλά να υποφέρουν. Η κάλπη μπορεί να γίνει ΄΄όπλο΄΄ και να θορυβήσει εκείνους που αυτοαποκαλούνται δεδομένοι και ηγέτες. Δε χρειάζονται εξεγέρσεις και επεισόδια που χρησιμοποιούνται από ξένους παράγοντες για να περάσουν πιο εύκολα τις πολιτικές τους. Αρκεί ένα βροντερό δημοκρατικό μήνυμα στις όποιες εκλογικές διαδικασίες.