Ελληνική γειτονιά, γειτονικά συμφέροντα ,ένα άγνωστο σε φιλόδοξους ΄΄προφήτες΄΄ γειτονικό μέλλον. Δε θα μπορούσε να μας άφηνε ασυγκίνητους το κλίμα επανάστασης που λαμβάνει χώρα στον όμορο νότο. Η αλήθεια είναι πως για τα σύγχρονα κοινωνικοπολιτικά δεδομένα μόνο έκπληξη προκαλεί στον παρατηρητή.
Αρχίζοντας από το τέλος, θα ασχοληθούμε με την περίπτωση ΄΄ ΜΟΥΜΠΑΡΑΚ΄΄. Δηλαδή, αναφερόμαστε στο σύμμαχο του κάθε πλανητάρχη στην περιοχή της μέσης ανατολής, ο οποίος κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του ΄΄ περιούσιου΄΄ λαού του Ισραήλ. Τόσο πολύ έχουν αδρανήσει τα καλοοργανωμένα κλιμάκια της CIA που απλά παρατηρούν τις εξελίξεις στην περιοχή των -κοινών συμφερόντων- φίλων τους; Δε φοβίζει το σενάριο ανάληψης εξουσίας της Αιγύπτου από τυχόν φονταμενταλιστή ηγέτη; Το τελευταίο γεγονός θα προκαλούσε σοβαρές ανησυχίες στην κυβέρνηση του Τελ-Αβίβ, δεδομένης και της θρασύτητας του Ιράν.
Πόσο ανεξέλεγκτη είναι η κατάσταση στην Αίγυπτο; Πάντα από τη σκληρή οπτική της ενεργειακής σκακιέρας, δύναται να παρατηρήσει οιοσδήποτε ότι όλα τα σκηνικά κοινωνικής εξέγερσης λαμβάνουν χώρα σε περιοχές που βρέχονται από τη μεσόγειο θάλασσα. Μοναδική εξαίρεση η χώρα της Υεμένης που δημιουργεί συχνά προβλήματα στην ασφαλή διέλευση των φορτίων-εμπορευμάτων από και προς την ερυθρά θάλασσα και ακολούθως στη μεσόγειο, με την σχεδόν αποκλειστική ισχύ στον κόλπο του Άντεν.
Στους πονηρούς καιρούς της ολοένα αυξανόμενης αναζήτησης κοιτασμάτων πετρελαίου στη θάλασσα που μας περιβάλλει, είμαστε θεατές μιας παραπληροφόρησης σχετικά με ντόμινο εξεγέρσεων καταπιεσμένων λαών μουσουλμανικών χωρών με το ίδιο ως άνω κοινό χαρακτηριστικό ή με το παρόν δημιουργείται ένα ακόμα βήμα συνομωσιολογίας; Αυτό σημαίνει ότι θα δούμε να εξεγείρονται και χώρες όπως η Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Μαυριτανία και το Μάλι που έχουν απολυταρχικά καθεστώτα, είναι μουσουλμανικές, αλλά δεν έχουν επαφή με τη μεσόγειο;
Όταν ο - κατά τα άλλα σύμμαχος- της υπερδύναμης αντιδρά σε ενδεχόμενη εκμετάλλευση της ΑΟΖ της χώρας του από πολυεθνικές των Η.Π.Α. ή γίνεται μεγάλο παζάρεμα στην απόδοση των κερδών αυτής χωρίς αποτέλεσμα, αναμένει κάποιος κάτι το διαφορετικό; Μήπως τα καθημερινά προβλήματα του Έλληνα τον έκαναν να ξεχάσει γρήγορα τον αντιαμερικανικό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη και την τιμωρία του Δεκέμβρη του 2008; Μπορείτε να φανταστείτε τι σημαίνει για τη χώρα μας μια σχετική διαφωνία με τους αμερικάνικους κολοσσούς; Από τη στιγμή που παρατηρήσατε τη Χίλαρι Κλίντον (υπ.εξωτερικών των Η.Π.Α.) να μη λαμβάνει ξεκάθαρη θέση υπέρ του Μουμπάρακ στην Αίγυπτο, θα έπρεπε να πονηρευτείτε με το θέαμα των συνεχομένων εξεγέρσεων.
Εννοείται πως οποιαδήποτε επιδοκιμασία σε αυταρχικά καθεστώτα θα ήταν ατυχέστατη, αλλά αν προσπαθήσετε να δείτε πίσω από την κουρτίνα θα διαπιστώσετε πως στις ίδιες χώρες έρχονται νέα αυταρχικά καθεστώτα ή αυταρχικά εν είδει ελεγχομένων δημοκρατικών πολιτευμάτων. Άραγε τι να είναι αυτό που αλλάζει και θυσιάζεται τόσο αγνός κόσμος; Υπήρχε ουσιώδης διαφοροποίηση στο ύφος των νέων προοδευτικών καθεστώτων σε Αφγανιστάν και Ιράκ; Με διαφορετική -πάντοτε σκληρή- βιτρίνα και με όφελος ,πλέον, των Η.Π.Α. διοικούνται οι ίδιοι λαοί.
Επαναστάσεων συνέχεια λοιπόν, αλλά όταν με τις χώρες αυτές έχουμε κοινά γεωπολιτικά συμφέροντα και ιδίως την ΑΟΖ, όλα αρχίζουν να έχουν διαφορετική σημασία και εξήγηση. Εάν η κυβέρνηση ήδη δε συμπλέει επακριβώς με τις φιλοδοξίες των εταιριών εξόρυξης πετρελαίου της ΄΄συμμάχου΄΄ μας Η.Π.Α. , ας έχει το νου της….
΄΄ Η τύχη των μεγάλων δυνάμεων δεν παίζεται ποτέ ολοκληρωτικά. Το πολύ-πολύ ν’αντιμετωπισθεί ένα πρόβλημα ηγεμονίας επί της μεσογειακής λεκάνης΄΄. Συμφωνώ σε αυτό! Αλλά των μικρών η αδυναμία έγκειται ακριβώς σε τούτο: Ότι ο κλυδωνισμός της τύχης τους θέτει εν αμφιβόλω αύτην ταύτην την ύπαρξή τους! ΄΄ (Άγγελος Τερζάκης , ΄΄Η ΜΕΝΕΞΕΔΕΝΙΑ ΠΟΛΙΤΕΙΑ΄΄).
Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011
Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011
ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΚΑΙ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟΣ
Από το 2003 με πρωτοβουλία της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ η 9η Δεκεμβρίου έχει καθιερωθεί ως η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Διαφθοράς. Τις προηγούμενες ημέρες ακούγαμε στις ειδήσεις και διαβάζαμε στις εφημερίδες εκτενή αποσπάσματα για το πόσο σοβαρό ΄΄αγκάθι΄΄ στην ανάπτυξη και την ομαλότητα της κοινωνίας είναι αυτό το τεράστιο πρόβλημα. Τί είναι άραγε η διαφθορά;
Σύμφωνα με τη σύγχρονη εκδοχή της έννοιας αναφερόμαστε στην παράβαση των προβλεπόμενων καθηκόντων(ηθικών και νομικών) των δημοσίων λειτουργών με τελικό σκοπό το ΄΄ιδιον όφελος΄΄.Αυτό εκφράζεται στις ημέρες μας, κυρίως, μέσω της έκνομης ενέργειας που ονομάζεται ΄΄δωροδοκία΄΄.
Ο Ποινικός Κώδικας προβλέπει στο άρθρο 235 την τιμωρία της Παθητικής Δωροδοκίας, δηλαδή τη λήψη ωφελημάτων οιασδήποτε φύσης με σκοπό ένας υπάλληλος να προβεί σε ενέργεια ή παράλειψη που ανάγεται στα καθήκοντά του ή αντίκειται σ'αυτά.Οι περισσότερες σύγχρονες κοινωνίες έχουν θεσπίσει παρόμοιους κανόνες δικαίου για την καταπολέμηση της διαφθοράς, πλην όμως τα αποτελέσματα ποικίλουν από κράτος σε κράτος. Στην Ελλάδα πολλοί είναι εκείνοι που μιλούν απαξιωτικά για τους δημόσιους φορείς αναφέροντάς τους ως σαθρούς, αλλά λίγοι είναι όμως αυτοί που έχουν το σθένος να προβούν σε καταγγελία στις διωκτικές αρχές. Η παραφιλολογία μπορεί να αναφέρεται σε συγκάλυψη και έλλειψη ενδιαφέροντος από τους αρμοδίους, αλλά ας κοιταχτούμε καλά στον καθρέπτη........
Διεφθαρμένος δεν είναι μόνο ο υπάλληλος που λαμβάνει ανταλλάγματα για την υπηρεσία που προσφέρει. Διεφθαρμένος είναι και εκείνος που εξυπηρετείται από την καταβολή ΄΄δώρων΄΄ στο δημόσιο λειτουργό. Είναι το πιο εύκολο σήμερα να ανάγει κάποιος τις ευθύνες μόνο και μόνο στη δυσλειτουργία του κράτους. Μήπως όμως ο πολίτης της δύσκολης καθημερινότητας είναι εκείνος που διαιωνίζει την υπάρχουσα κατάσταση; Υπάρχει ακόμα η ψευδαίσθηση ότι η καταγγελία για τη δωροδοκία ενός δημοσίου υπαλλήλου ισοδυναμεί με πόλεμο εναντίον όλου του συστήματος; Αν ο ΄΄εκπρόσωπος΄΄ του δημοσίου έχει θέσει το χρήμα ως υπέρτατο κοινωνικό αγαθό, ο δέκτης της ανηθικότητας του είναι αναγκαίο να τον καταγγείλει στον Εισαγγελέα. Γνωρίζετε πολλούς που να το τόλμησαν; Δυστυχώς είναι μία παράλογη κατάσταση που αν και αναγκάζεται κάποιος να δίδει χωρίς να υποχρεούται χρήματα ή άλλες παροχές, μένει στο τέλος με μία αίσθηση ικανοποίησης και έπαρσης, καθώς και η -παράνομη πολλές φορές- δουλειά του έγινε και ΄΄αποδεικνύει΄΄ στον εαυτό του και στους άλλους ότι γνωρίζει το κατεστημένο και με αυτόν τον τρόπο μπορεί και το ελέγχει.
Ίσως και η ίδια η Πολιτεία πρέπει να θεσπίσει πιο αυστηρούς κανόνες για την πάταξη της διαφθοράς. Το σημαντικότερο είναι να δώσει κίνητρα στον πολίτη έτσι ώστε να έχει όφελος από τη σχετική καταγγελία. Δε θα ήταν πιο δίκαιο μετά τη τιμωρία του δημοσίου λειτουργού που αρχικά εκβίαζε τον ενδιαφερόμενο, η τακτοποίηση των θεμάτων που τον αφορούν να γίνεται εφεξής από αντίστοιχους υπαλλήλους άλλων κατά τόπο υπηρεσιών, οι οποίοι θα ανέφεραν τα αποτελέσματά τους στον αρμόδιο υπουργό; Δε θα ήταν προτιμότερη η απαλλαγή του πολίτη από οποιοδήποτε τίμημα σχετικής προηγηθείσης επίμεμπτης ενέργειας του, με αντάλλαγμα την καταδίκη ενός διεφθαρμένου κρατικού στελέχους;
Όλοι μπορούμε να συνεισφέρουμε, γιατί εμείς είμαστε το Κράτος και όταν θα αναφερόμαστε σε κοινωνική σήψη θα βάζουμε και την ατομική μας παιδεία μέσα στην όλη παρακμή. Το απόλυτο δίκαιο θα το έχουμε μόνο εάν παρά τις όποιες καταγγελίες μας το κράτος αδρανεί.
Σύμφωνα με τη σύγχρονη εκδοχή της έννοιας αναφερόμαστε στην παράβαση των προβλεπόμενων καθηκόντων(ηθικών και νομικών) των δημοσίων λειτουργών με τελικό σκοπό το ΄΄ιδιον όφελος΄΄.Αυτό εκφράζεται στις ημέρες μας, κυρίως, μέσω της έκνομης ενέργειας που ονομάζεται ΄΄δωροδοκία΄΄.
Ο Ποινικός Κώδικας προβλέπει στο άρθρο 235 την τιμωρία της Παθητικής Δωροδοκίας, δηλαδή τη λήψη ωφελημάτων οιασδήποτε φύσης με σκοπό ένας υπάλληλος να προβεί σε ενέργεια ή παράλειψη που ανάγεται στα καθήκοντά του ή αντίκειται σ'αυτά.Οι περισσότερες σύγχρονες κοινωνίες έχουν θεσπίσει παρόμοιους κανόνες δικαίου για την καταπολέμηση της διαφθοράς, πλην όμως τα αποτελέσματα ποικίλουν από κράτος σε κράτος. Στην Ελλάδα πολλοί είναι εκείνοι που μιλούν απαξιωτικά για τους δημόσιους φορείς αναφέροντάς τους ως σαθρούς, αλλά λίγοι είναι όμως αυτοί που έχουν το σθένος να προβούν σε καταγγελία στις διωκτικές αρχές. Η παραφιλολογία μπορεί να αναφέρεται σε συγκάλυψη και έλλειψη ενδιαφέροντος από τους αρμοδίους, αλλά ας κοιταχτούμε καλά στον καθρέπτη........
Διεφθαρμένος δεν είναι μόνο ο υπάλληλος που λαμβάνει ανταλλάγματα για την υπηρεσία που προσφέρει. Διεφθαρμένος είναι και εκείνος που εξυπηρετείται από την καταβολή ΄΄δώρων΄΄ στο δημόσιο λειτουργό. Είναι το πιο εύκολο σήμερα να ανάγει κάποιος τις ευθύνες μόνο και μόνο στη δυσλειτουργία του κράτους. Μήπως όμως ο πολίτης της δύσκολης καθημερινότητας είναι εκείνος που διαιωνίζει την υπάρχουσα κατάσταση; Υπάρχει ακόμα η ψευδαίσθηση ότι η καταγγελία για τη δωροδοκία ενός δημοσίου υπαλλήλου ισοδυναμεί με πόλεμο εναντίον όλου του συστήματος; Αν ο ΄΄εκπρόσωπος΄΄ του δημοσίου έχει θέσει το χρήμα ως υπέρτατο κοινωνικό αγαθό, ο δέκτης της ανηθικότητας του είναι αναγκαίο να τον καταγγείλει στον Εισαγγελέα. Γνωρίζετε πολλούς που να το τόλμησαν; Δυστυχώς είναι μία παράλογη κατάσταση που αν και αναγκάζεται κάποιος να δίδει χωρίς να υποχρεούται χρήματα ή άλλες παροχές, μένει στο τέλος με μία αίσθηση ικανοποίησης και έπαρσης, καθώς και η -παράνομη πολλές φορές- δουλειά του έγινε και ΄΄αποδεικνύει΄΄ στον εαυτό του και στους άλλους ότι γνωρίζει το κατεστημένο και με αυτόν τον τρόπο μπορεί και το ελέγχει.
Ίσως και η ίδια η Πολιτεία πρέπει να θεσπίσει πιο αυστηρούς κανόνες για την πάταξη της διαφθοράς. Το σημαντικότερο είναι να δώσει κίνητρα στον πολίτη έτσι ώστε να έχει όφελος από τη σχετική καταγγελία. Δε θα ήταν πιο δίκαιο μετά τη τιμωρία του δημοσίου λειτουργού που αρχικά εκβίαζε τον ενδιαφερόμενο, η τακτοποίηση των θεμάτων που τον αφορούν να γίνεται εφεξής από αντίστοιχους υπαλλήλους άλλων κατά τόπο υπηρεσιών, οι οποίοι θα ανέφεραν τα αποτελέσματά τους στον αρμόδιο υπουργό; Δε θα ήταν προτιμότερη η απαλλαγή του πολίτη από οποιοδήποτε τίμημα σχετικής προηγηθείσης επίμεμπτης ενέργειας του, με αντάλλαγμα την καταδίκη ενός διεφθαρμένου κρατικού στελέχους;
Όλοι μπορούμε να συνεισφέρουμε, γιατί εμείς είμαστε το Κράτος και όταν θα αναφερόμαστε σε κοινωνική σήψη θα βάζουμε και την ατομική μας παιδεία μέσα στην όλη παρακμή. Το απόλυτο δίκαιο θα το έχουμε μόνο εάν παρά τις όποιες καταγγελίες μας το κράτος αδρανεί.
Η ΕΞΩΘΕΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΗ ΔΥΣΤΥΧΗ ΕΛΛΑΔΑ
Ίσως ακούγεται άκομψο, αλλά η Ελλάδα εισήλθε και σε μία διαφορετική ΄΄ένωση΄΄ χωρών πριν από ένα χρόνο περίπου με την ονομασία P.I.I.G.S. (Portugal, Italy,Ireland, Greece,Spain), κάτι σαν τα γουρούνια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Βλέπετε, η αλλοπρόσαλλη οικονομική πορεία που ακολούθησαν οι ανωτέρω χώρες την τελευταία 30ετία τις κατέστησε ομήρους στα χέρια κερδοσκοπικών συμφερόντων των ιδιωτικών οίκων αξιολόγησης και δανειστών. Οι εταίροι τους -η αναφορά γίνεται στα βαριά χαρτιά αυτών, όπως Γερμανία και η Ολλανδία- συμμετέχουν σε ένα οικονομικό πόλεμο συμφερόντων σχετικά με την εύρεση κάποιου θεμιτού μηχανισμού διάσωσης των ΄΄απολωλώτων ΄΄ , χωρίς μέχρι τώρα να υπάρχει θετικό αποτέλεσμα.
Ο λόγος είναι ότι κυρίως η Γερμανία (πίσω από αυτή και άλλες χώρες) δε συναινούν σχετικά με το δικό τους ποσοστό συνεισφοράς στη χρηματοδότηση και επιπλέον για την όλη ύπαρξη του εν θέματι μηχανισμού. Από τους τηλεοπτικούς διαύλους (δυστυχώς και σε πολλά blogs) παρακολουθούμε μία έντεχνη προσπάθεια δυσφήμησης των ισχυρών κρατών που φέρουν την όλη αντίρρηση. Η πολιτεία από μέρους της ανακοινώνει ότι η καλή Ελλαδίτσα προσπαθεί με νύχια και με δόντια να σωθεί, αλλά οι καρχαρίες της ευρωζώνης δε μας αφήνουν να ορθοποδήσουμε. Πριν μας καταλάβει μία νέου τύπου εθνική έπαρση σχετικά με το πόσο μόνοι είμαστε στη διεθνή σκηνή ( βεβαίως και είναι γεγονός), ας επιχειρήσουμε να δούμε τα γεγονότα με μία πιο ΄΄ανθελληνικών΄΄ συμφερόντων ματιά. Παρακάμπτουμε τη -πρώην ναζιστική- Γερμανία με τα τόσα δεινά που προκάλεσε στους λαούς της Ευρώπης και τις οικονομίες τους και θέτουμε εαυτούς κατοίκους Ολλανδίας.
Τέσσερις δεκαετίες περίπου συγκροτημένης ανάπτυξης και πάταξης διαφθοράς. Ο λαός της υπάκουος και πειθαρχημένος στις εκάστοτε κυβερνητικές απαιτήσεις. Ήρθε η στιγμή που δίνονται μικρές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, αλλά η καταιγίδα της παγκόσμιας κρίσης χτύπησε πολλούς κλάδους, ανάμεσα τους το εμπόριο και τη βιομηχανία, ενώ στη σειρά μπήκε και ο ισχυρός κλάδος της κτηνοτροφίας. Παρόλα αυτά η χώρα, λόγω της προηγούμενης σωστής οργάνωσης βρίσκεται – ακόμα τουλάχιστον- στα πόδια της και οι πολίτες της, που τόσα χρόνια φορολογούταν αυστηρά, τυγχάνουν σχετικής ευημερίας. Δεν αναφερόμαστε στη γη της επαγγελίας που βλέπει στο όνομα Ολλανδία, αλλά σε μία ισχυρή- ακόμα- οικονομία της Ο.Ν.Ε.
Βέβαια, τόσα χρόνια μέρος των παραγομένων κερδών κατέληγαν ως επιδοτήσεις σε νέες χώρες της τότε Ε.Ο.Κ. και μετέπειτα Ε.Ε. όπως η Ελλάδα. Οι κυβερνήσεις όμως εξήγησαν στους πολίτες ότι πρέπει να δοθούν χρήματα για τους Έλληνες( και άλλους νεοεισερχόμενους όπως 6 χρόνια αργότερα η Ισπανία και η Πορτογαλία), με σκοπό να επιτευχθεί ο στόχος της ελεύθερης αγοράς (αρχικά), κάτι που συνδυαζόταν και με άνθηση της ολλανδικής βιομηχανίας και κτηνοτροφίας (αδασμολόγητα προϊόντα και άλλες υπηρεσίες).
Με το πέρασμα των ετών οι Ολλανδοί πολίτες βλέπουν όλα γύρω τους να ακριβαίνουν, οι μισθοί να μην ακολουθούν τον πληθωρισμό και το κράτος τους να βρίσκεται σε εξαντλητική συζήτηση με τους εταίρους του σχετικά με την ολλανδική συνεισφορά σε κάποιο…. Μηχανισμό Στήριξης χωρών που κινδυνεύουν με χρεοκοπία. Έκπληκτοι παρατηρούν πως πρόκειται για τις ίδιες χώρες που κάποτε λάμβαναν το υστέρημα του Ολλανδού ως επιδότηση, μόνο που η διαφθορά και η σήψη σε κράτη όπως η Ελλάδα το οδηγούσαν σε λάθος τσέπη και επομένως λάθος επένδυση.
Ποια θα έπρεπε να είναι η αντίδραση ,των αντίστοιχων της Ελλάδας, ολλανδικών σωματείων και συνδικαλιστικών ενώσεων σε τυχόν ανακοίνωση περικοπών από την ολλανδική κυβέρνηση την ίδια στιγμή που η τελευταία σιτίζει την παραπαίουσα οικονομία των P.I.I.G.S. ; Επιπλέον, φταίνε οι Ολλανδοί που τόσα χρόνια συνεχής στήριξης, με συγχρηματοδοτούμενα από αυτούς πακέτα στήριξης, η απληστία και η κακοδιαχείριση τα οδήγησε στον Καιάδα από οπτική ανάπτυξης; Ποιοι μπορεί να είναι αυτοί οι Έλληνες που συνεχώς θα ζητούν και θα λαμβάνουν από τη φορολογία του Ολλανδού, την ίδια ώρα που ο τελευταίος αρχίζει και πιέζεται μέσα σε ένα τέτοιο παγκόσμιο οικονομικό κλίμα;
Δε θέλω να κινδυνολογήσω, αλλά δε θα απορούσα αν μετά από κάποια σχετική προσφυγή πολίτη ή σωματείου το ολλανδικό διοικητικό δικαστήριο έκρινε παράνομη τη χρηματοδότηση της χώρας στο νέο μοντέλο διάσωσης των P.I.I.G.S., δηλαδή στο μηχανισμό στήριξης. Βέβαια, αυτό θα σήμαινε αν όχι την κατάρρευση των αδύναμων οικονομικά χωρών, σίγουρα την ελεγχόμενη πτώχευση τους. Μετά τι θα λέμε; ΄΄ Οι δήθεν εταίροι μας έσπρωξαν στο γκρεμό, μας πρόδωσαν, μας εξολόθρευσαν …κλπ
Φανταστείτε τι χάος θα επικρατούσε αν ήμασταν όρθιοι οικονομικά και χρειαζόταν να βοηθήσουμε πολλαπλά τους ανίσχυρους π.χ. Βούλγαρους, ενώ παράλληλα αυξανόταν η φορολογία μας… Μάλλον, δεν έχουμε αντιληφθεί την παρακμή στην οποία έχουμε περιέλθει!!!
Ο λόγος είναι ότι κυρίως η Γερμανία (πίσω από αυτή και άλλες χώρες) δε συναινούν σχετικά με το δικό τους ποσοστό συνεισφοράς στη χρηματοδότηση και επιπλέον για την όλη ύπαρξη του εν θέματι μηχανισμού. Από τους τηλεοπτικούς διαύλους (δυστυχώς και σε πολλά blogs) παρακολουθούμε μία έντεχνη προσπάθεια δυσφήμησης των ισχυρών κρατών που φέρουν την όλη αντίρρηση. Η πολιτεία από μέρους της ανακοινώνει ότι η καλή Ελλαδίτσα προσπαθεί με νύχια και με δόντια να σωθεί, αλλά οι καρχαρίες της ευρωζώνης δε μας αφήνουν να ορθοποδήσουμε. Πριν μας καταλάβει μία νέου τύπου εθνική έπαρση σχετικά με το πόσο μόνοι είμαστε στη διεθνή σκηνή ( βεβαίως και είναι γεγονός), ας επιχειρήσουμε να δούμε τα γεγονότα με μία πιο ΄΄ανθελληνικών΄΄ συμφερόντων ματιά. Παρακάμπτουμε τη -πρώην ναζιστική- Γερμανία με τα τόσα δεινά που προκάλεσε στους λαούς της Ευρώπης και τις οικονομίες τους και θέτουμε εαυτούς κατοίκους Ολλανδίας.
Τέσσερις δεκαετίες περίπου συγκροτημένης ανάπτυξης και πάταξης διαφθοράς. Ο λαός της υπάκουος και πειθαρχημένος στις εκάστοτε κυβερνητικές απαιτήσεις. Ήρθε η στιγμή που δίνονται μικρές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, αλλά η καταιγίδα της παγκόσμιας κρίσης χτύπησε πολλούς κλάδους, ανάμεσα τους το εμπόριο και τη βιομηχανία, ενώ στη σειρά μπήκε και ο ισχυρός κλάδος της κτηνοτροφίας. Παρόλα αυτά η χώρα, λόγω της προηγούμενης σωστής οργάνωσης βρίσκεται – ακόμα τουλάχιστον- στα πόδια της και οι πολίτες της, που τόσα χρόνια φορολογούταν αυστηρά, τυγχάνουν σχετικής ευημερίας. Δεν αναφερόμαστε στη γη της επαγγελίας που βλέπει στο όνομα Ολλανδία, αλλά σε μία ισχυρή- ακόμα- οικονομία της Ο.Ν.Ε.
Βέβαια, τόσα χρόνια μέρος των παραγομένων κερδών κατέληγαν ως επιδοτήσεις σε νέες χώρες της τότε Ε.Ο.Κ. και μετέπειτα Ε.Ε. όπως η Ελλάδα. Οι κυβερνήσεις όμως εξήγησαν στους πολίτες ότι πρέπει να δοθούν χρήματα για τους Έλληνες( και άλλους νεοεισερχόμενους όπως 6 χρόνια αργότερα η Ισπανία και η Πορτογαλία), με σκοπό να επιτευχθεί ο στόχος της ελεύθερης αγοράς (αρχικά), κάτι που συνδυαζόταν και με άνθηση της ολλανδικής βιομηχανίας και κτηνοτροφίας (αδασμολόγητα προϊόντα και άλλες υπηρεσίες).
Με το πέρασμα των ετών οι Ολλανδοί πολίτες βλέπουν όλα γύρω τους να ακριβαίνουν, οι μισθοί να μην ακολουθούν τον πληθωρισμό και το κράτος τους να βρίσκεται σε εξαντλητική συζήτηση με τους εταίρους του σχετικά με την ολλανδική συνεισφορά σε κάποιο…. Μηχανισμό Στήριξης χωρών που κινδυνεύουν με χρεοκοπία. Έκπληκτοι παρατηρούν πως πρόκειται για τις ίδιες χώρες που κάποτε λάμβαναν το υστέρημα του Ολλανδού ως επιδότηση, μόνο που η διαφθορά και η σήψη σε κράτη όπως η Ελλάδα το οδηγούσαν σε λάθος τσέπη και επομένως λάθος επένδυση.
Ποια θα έπρεπε να είναι η αντίδραση ,των αντίστοιχων της Ελλάδας, ολλανδικών σωματείων και συνδικαλιστικών ενώσεων σε τυχόν ανακοίνωση περικοπών από την ολλανδική κυβέρνηση την ίδια στιγμή που η τελευταία σιτίζει την παραπαίουσα οικονομία των P.I.I.G.S. ; Επιπλέον, φταίνε οι Ολλανδοί που τόσα χρόνια συνεχής στήριξης, με συγχρηματοδοτούμενα από αυτούς πακέτα στήριξης, η απληστία και η κακοδιαχείριση τα οδήγησε στον Καιάδα από οπτική ανάπτυξης; Ποιοι μπορεί να είναι αυτοί οι Έλληνες που συνεχώς θα ζητούν και θα λαμβάνουν από τη φορολογία του Ολλανδού, την ίδια ώρα που ο τελευταίος αρχίζει και πιέζεται μέσα σε ένα τέτοιο παγκόσμιο οικονομικό κλίμα;
Δε θέλω να κινδυνολογήσω, αλλά δε θα απορούσα αν μετά από κάποια σχετική προσφυγή πολίτη ή σωματείου το ολλανδικό διοικητικό δικαστήριο έκρινε παράνομη τη χρηματοδότηση της χώρας στο νέο μοντέλο διάσωσης των P.I.I.G.S., δηλαδή στο μηχανισμό στήριξης. Βέβαια, αυτό θα σήμαινε αν όχι την κατάρρευση των αδύναμων οικονομικά χωρών, σίγουρα την ελεγχόμενη πτώχευση τους. Μετά τι θα λέμε; ΄΄ Οι δήθεν εταίροι μας έσπρωξαν στο γκρεμό, μας πρόδωσαν, μας εξολόθρευσαν …κλπ
Φανταστείτε τι χάος θα επικρατούσε αν ήμασταν όρθιοι οικονομικά και χρειαζόταν να βοηθήσουμε πολλαπλά τους ανίσχυρους π.χ. Βούλγαρους, ενώ παράλληλα αυξανόταν η φορολογία μας… Μάλλον, δεν έχουμε αντιληφθεί την παρακμή στην οποία έχουμε περιέλθει!!!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)