Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

Η νομική θωράκιση του κράτους στην οικονομική παρακμή...... κάτι μας θυμίζει...

    Πέρασε μεγάλο χρονικό διάστημα από την πτώση του τότε «υπαρκτού σοσιαλισμού» και τον οικονομικό και κοινωνικό ξεπεσμό των χωρών που απάρτιζαν το λεγόμενο ΄΄ ανατολικό μπλοκ’’ ; Για τους ελαφρώς γηραιότερους θα φαντάζουν σαν χθεσινές οι εικόνες εξαθλίωσης και απόγνωσης των ατόμων που ζούσαν υπό τη σκέπη της ισχυρότατης ΕΣΣΔ, ενώ όσοι σήμερα κυμαίνεστε στην ηλικία των 20 ίσως να ακούσατε για την κατάντια των χωρών που σήμερα με τόσο μεγάλο πόθο επιθυμούν να γίνουν μέλη της ευρωπαϊκής οικογένειας…..(αρκετές ήδη εισήλθαν).
    Θυμάστε ή γνωρίζετε τι επέφερε η οικονομική κατάρρευση των κρατών αυτών; Τι άνθισε τα πρώτα χρόνια της γέννησης του καπιταλιστικού συστήματος ή της καθοδηγούμενης νεοεισελθείσας δημοκρατίας; Αυτό είναι το καταλληλότερο σημείο για να παραλληλίσουμε βίους αναφορικά με την παρούσα κατάσταση στην Ελλάδα. Ακραίο; Η λογική του συγκρητισμού είναι απλή και όταν δεν υπάρχει πολιτική σκοπιμότητα, μάλλον οδηγεί σε θλιβερούς ρεαλιστικούς απολογισμούς.
    Εν αρχή η τεραστίων διαστάσεων αύξηση της εγκληματικότητας με συγκεκριμένες μορφές. Μία από αυτές είναι η αύξηση της πορνείας με ό,τι αυτό συνεπάγεται (μαστροπείες, σωματεμπορίες, ξέπλυμα μαύρου χρήματος, εκβιασμούς). Ποιος λησμονεί τι ακριβώς σκεφτόταν όταν άκουγε στα μέσα της δεκαετίας του ΄90 για θέματα σχετικά με Ουκρανίδες, Μολδαβές, Ρουμάνες κλπ; Η προκατάληψη των κοινωνιών του πολιτισμένου δυτικού κόσμου συνδύαζε την καταγωγή των γυναικών αυτών με την σεξουαλική εκμετάλλευση και την ανηθικότητα των ιδίων θυμάτων ενός σάπιου πολιτικού μοντέλου. Το είχαν στο αίμα τους; Αυτή ήταν η παιδεία τους; Η πείνα και η ανάγκη οδήγησε 15χρονα και 20χρονα κορίτσια στην παρακμή και μάλιστα σε ξένα γι’αυτά μέρη. Εδώ πέρασε απαρατήρητος ο νόμος 3904/2010 και ειδικά το άρθρο 31 που τιτλοφορείται ως «εξορθολογισμός και βελτίωση στην απονομή της ποινικής δικαιοσύνης και άλλες διατάξεις» , ο οποίος μετέτρεψε την πορνεία σε πταισματική παράβαση. Γιατί τώρα που η οικονομική κατάσταση των πολιτών δυσχεραίνεται, ευνοείται η διάδοση της πορνείας; Σε τι εξυπηρετεί η διάταξη αυτή στην παρούσα συγκυρία;
    Ξεχάσατε τη μαζική παραγωγή και εισαγωγή από τις ανατολικού μπλοκ χώρες μεγαλοποσοτήτων ναρκωτικών; Η λέξη ‘’βαρόνος’’ έγινε γνώριμη και στη δική μας γειτονιά. Ως σοβαρό κοινωνικό κράτος στη λαίλαπα των ναρκωτικών τι απάντηση ετοιμάζουμε; Πριν από λίγα χρόνια κανένας λογικός άνθρωπος δε θα περίμενε το επικείμενο σχετικό νομοσχέδιο που καθιερώνει την κατοχή ναρκωτικών ουσιών ως πταισματική παράβαση. Με απλά λόγια ένας έμπορος θα «σπάει» τη μεγάλη ποσότητα σε πολλές μικρότερες και θα τις διοχετεύει στην κοινωνία, χωρίς το φόβο της σύλληψης, καθώς σε περίπτωση εντοπισμού του μικροέμπορου εντολοδόχου(κοινώς βαποράκι), αυτός θα το δικαιολογούσε για ιδία χρήση…… Σε συνδυασμό με το ήδη αποτυχημένο ολλανδικό μοντέλο που δεν κατάφερε τη μείωση της χρήσης των ουσιών αυτών, μαντέψτε τη μελλοντική σχέση κοινωνίας-ναρκωτικών!!!
    Οι διαρρήξεις και οι ληστείες είχαν γίνει καθημερινότητα βορειοανατολικά μας και εισερχόμενοι οι δράστες στη χώρα μας άφησαν και αφήνουν εποχή με τα κατορθώματά τους. Σας διαφεύγει ότι οι Ρουμάνοι και οι Γεωργιανοί είναι ΄΄δάσκαλοι΄΄ στις κλοπές οικιών ή ότι οι τελευταίες περιπτώσεις εγκληματιών που αναστάτωσαν το πανελλήνιο με τον τρόπο διάπραξης ληστειών μετά βιασμών προέρχονται από τα μέρη αυτά; Καθόλου ρατσιστικό ή επιδεικτικό αυτό που αναφέρεται. Η ωμή πραγματικότητα μας δείχνει ότι από οικονομικά εξαθλιωμένα κράτη προέρχονται όλα αυτά τα άτομα. Η Ελλάδα ως σοβαρό κράτος βρήκε (παραδόξως και πάλι εντός της κρίσης) τον τρόπο να αντιμετωπίσει τις κλοπές…..με τον περίφημο Νόμο 3811/09 (γνωστός και ως Νόμος Καστανίδη), όπου για να προφυλακιστεί κάποιος για κακούργημα που τιμωρείται μέχρι 10 έτη κάθειρξη, θα πρέπει να προκύπτει από το ποινικό του μητρώο ότι έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για δύο άλλες ομοειδής ποινές!!! Με λίγα λόγια, μπροστά στο εγχείρημα αποσυμφόρησης των σωφρονιστικών ιδρυμάτων, ας ανθίσουν οι κλοπές…… Υπόψη ότι οι νόμοι αναφέρονται μόνο για εκείνους που αντικρίζουν με δυσπιστία το παρόν…..
    Ας τελειώσουμε με τις επιχειρηματικές δομές της χώρας. Στα μέσα της δεκαετίας του ΄90 πολλοί Έλληνες μεγαλοεπιχειρηματίες εκμεταλλευόμενοι τα φθηνά εργατικά χέρια των ανατολικών χωρών της Ευρώπης, έκλειναν εργοστάσια και βιοτεχνίες και τα άνοιγαν εκτός συνόρων. Μάλλον ήρθε η ώρα να κλείσουν εργοστάσια της Ολλανδίας και της Γερμανίας και να ανοίξουν στα μέρη μας, καθώς με 580€ μεικτά(προς το παρόν), είμαστε η πλέον βολική, υποανάπτυκτη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να αυξηθούν τα κέρδη των μεγαλοεπενδυτών….. Δε θα ήταν παράξενο να γυρίζαμε και στην εποχή όπου ευκατάστατοι αλλοδαποί ή Έλληνες της διασποράς αγόραζαν τεράστιες ποσότητες γης και τις καλλιεργούσαν ντόπιοι πληθυσμοί με φθηνό μεροκάματο. Ούτως ή άλλως κανένας νέος δεν έχει πιθανότητα να πετύχει στον αγροτικό τομέα, με μικρή καλλιεργήσιμη έκταση και με τις ισχύουσες τιμές πώλησης των προϊόντων. Μάλλον η έννοια του ξεπερασμένου «τσιφλικιού» θα μας απασχολήσει τα ερχόμενα χρόνια.
    Αυτά ως διαπίστωση και μάλλον οφθαλμοφανέστατη «προφητεία»….. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η οικονομική παρακμή της χώρας, συνοδεύεται και από νομική-θεσμική παρακμή που μειώνει και το κοινωνικό επίπεδο, γεννώντας την αίσθηση της ντροπής στον εγωισμό του λαού καθώς και στην εικόνα της χώρας σε διεθνές επίπεδο.

Τετάρτη 27 Απριλίου 2011

ΤΙ ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΕΦΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ.... ΣΟΦΟΥΣ

   Όμορφο στην ουσία του. Ρομαντικό στις προσδοκίες του λαού. Εντυπωσιακό στις απόψεις του. Έτσι φάνταζε στα μάτια των καταπιεσμένων λαών το πολίτευμα της δημοκρατίας. Μετά τον Ιούλιο του ΄74 οι περισσότεροι πίστεψαν πως οι μοναρχικές αδικίες πέρασαν στο θλιβερό παρελθόν.
   Μέσα στην εισαγωγή του νέου μοντέλου πολιτειακής διακυβέρνησης, δηλαδή της Προεδρευόμενης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας εισήχθη, μεταξύ άλλων και η λαμπερή διάκριση των εξουσιών. Ο μέσος πολίτης ανακάλυπτε στην καθημερινότητα τις αρχές και τους ρόλους της εκτελεστικής , της νομοθετικής και της δικαστικής εξουσίας. Ο ίδιος επέλεγε αυτόν που επιθυμούσε να καθορίζει την τύχη του, όμως σε αυτό το πολίτευμα κάτι έλειπε…. Κάτι που τις πρώτες ημέρες της εφαρμογής του θα θεωρούταν υπερβολικά ευφάνταστο και οπισθοδρομικό.
   Μπορεί κάποιος μεγάλος θεωρητικός συνταγματολόγος να υποδείξει ποιος είναι εκείνος ο θεσπισμένος μηχανισμός- ας μου επιτραπεί- έκτακτης ανάγκης που θα απέτρεπε να χρησιμοποιηθεί το ίδιο το πολίτευμα από τον όποιο κυβερνώντα, έτσι ώστε να μπορεί να διαμορφώνει ανεξέλεγκτα τους μηχανισμούς εκλογής του ή και δίωξης των τυχόν εκνόμων ενεργειών του; Μήπως κάτι τέτοιο συνέβαινε και στα κατά καιρούς απολυταρχικά πολιτεύματα;
   Αφού ο Έλληνας μεταπολιτευτικά έζησε την τρομερή εμπειρία να υπάρχει ανεξάρτητη εξουσία που αποκαλείται δικαστική , αλλά να ελέγχεται από- το παρά τω πρωθυπουργώ – Υπουργείο Δικαιοσύνης , ήρθε ειρωνικά στη ζωή του η διάκριση των ανομιών του σε σύγκριση με εκείνων των ηγετών του. «Νόμος περί ευθύνης υπουργών» και βουλευτική ασυλία με δημοκρατικότατο τρόπο έγιναν σώμα του εθνικού δικαίου και όσοι αντέδρασαν και αντιδρούν ακόμα τείνουν να γίνουν γραφικοί.
   Άραγε μας δίδαξε η ιστορία κάποιο βασιλέα που να επέβαλε νόμο που θα αντιμετωπιζόταν εξίσου η συμπεριφορά του με εκείνη των κοινών θνητών; Έφτασε το πλήρωμα του χρόνου όπου και το (κατά τα λοιπά) δικαιότερο πολίτευμα να αρρωσταίνει από τον ίδιο ιό…. Εκείνον της ατιμωρησίας των αφεντικών του κράτους.
   Η δικαιοσύνη εξαρτώμενη μέσα σε ένα καθαρά πρωθυπουργικοκεντρικό σύστημα, η νομοθετική εξουσία να παίζει ρόλο κομπάρσου με ανιαρές συζητήσεις στη Βουλή όπου αποφασίζεται ό,τι επιλέγει η κυβέρνηση και τέλος η εκτελεστική εξουσία να ακολουθεί ως άλλο κοπάδι τον ποιμένα πρωθυπουργό. Παρατηρείτε το επικίνδυνο του θέματος; Έχει προβλεφθεί διαδικασία παρεμπόδισης του ανωτάτου πολιτικού προσώπου από ρυθμίσεις που θα μετέτρεπαν το πολίτευμα σε απλή απολυταρχία με πέπλο δημοκρατίας;
   Αναρωτώμενος ποια διαδικασία ή μηχανισμός θα έπρεπε να υφίσταται σε τέτοιες καταστάσεις, η φαντασία μου στρέφεται είτε σε κάποιου είδους στρατιωτική παρέμβαση είτε σε κάποιο ανώτατο δικαστικό άρχοντα μη εξαρτώμενο από τον εκάστοτε πρωθυπουργό. Πράγματι, είναι τραγικό να υπάρχει νόμιμη ασυδοσία και όλοι οι θεσμοί να μπορούν να αποτελέσουν έρμαια στις ορέξεις του κάθε φιλόδοξου διεφθαρμένου πολιτικού.
   Θα σας φαινόταν υπερβολικό αν μετά από…. επικίνδυνες δημοσκοπήσεις ο εκλογικός νόμος άλλαζε έτσι ώστε να κυβερνά το κόμμα που συγκεντρώνει τουλάχιστον το 25% του συνόλου των ψηφοφόρων; Βλέπετε, αν και το Σύνταγμα της Ελλάδας αναφέρει πως η ψήφος είναι υποχρεωτική για τους Έλληνες, δεν εφαρμόζεται κάτι τέτοιο με την ανοχή των μεγαλοκομμάτων, καθώς η αποχή είναι τελικά εκείνη που μπορεί να οδηγήσει σε μονοκομματικές κυβερνήσεις. Η προπαγάνδα είναι εκείνη που παρουσιάζει την αποχή ως επανάσταση ή αντίδραση…. οι έχοντες το συμφέρον απλά την απολαμβάνουν.
   Θα σας τρόμαζε μία νόμιμη ψηφοφορία στη Βουλή, κατά την οποία θα θεσπιζόταν η απαλλαγή οποιαδήποτε πολιτικού από μελλοντική δίωξη για μη επαρκώς δικαιολογημένη κατακόρυφη αύξηση της περιουσίας του κατά τη βουλευτική του θητεία; Είναι λιγότερο υπερβολική η παραγραφή των αδικημάτων που τέλεσε ως υπουργός, μετά την προκήρυξη εκλογών; Νόμιμη δε θεωρείται;
   Θα θέσει κάποιος φραγμό σε όλο αυτό το σκηνικό; Η απάντηση είναι πως όποιος με την παρούσα νομοθεσία θελήσει να πράξει κάτι τέτοιο θα έχει στοιχειοθετήσει το έγκλημα της «εσχάτης προδοσίας»(άρθρο 134 Ποινικού Κώδικα).
   Αν έχει απομείνει λίγη πολιτική αξιοπρέπεια στη χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία, πρέπει άμεσα να ψηφιστεί τρόπος που θα την προστατεύει από μετατροπή της σε εργαλείο ικανοποίησης ορέξεων και επικίνδυνων φιλοδοξιών…. ολίγων!!!

Τετάρτη 13 Απριλίου 2011

ΜΕ ΟΠΟΙΟ ΥΠΟΥΡΓΟ ΚΑΘΗΣΕΙΣ.... ΤΕΤΟΙΑ ΓΛΩΣΣΑ ΘΑ ΜΑΘΕΙΣ

Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο η κάθε χώρα- μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης δικαιούται να θέτει στην Επιτροπή (όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης) έναν Επίτροπο καταγωγής της. Η λέξη ΄΄ θέτει΄΄ που προαναφέρθηκε επιλέχτηκε αντί του ΄΄εκπροσωπηθεί΄΄ για δύο λόγους.
Καταρχήν ο Επίτροπος δεν εκλέγεται με κάποια διαδικασία, αλλά ορίζεται απευθείας από την εκάστοτε κυβέρνηση. Επιπρόσθετα δεν εκπροσωπεί τη χώρα προέλευσής του, αλλά συμμετέχει με τους υπόλοιπους Επιτρόπους, μεταξύ άλλων και στην έκδοση Οδηγιών, δηλαδή κανόνων δικαίου οι οποίοι μέσα σε καταληκτική ημερομηνία πρέπει να ενταχθούν στο εθνικό δίκαιο κάθε κράτους-μέλους.
Σήμερα θα ασχοληθούμε, μεταξύ άλλων, με μία πρώην Επίτροπο προερχόμενη από την Ελλάδα, η οποία το Νοέμβριο του 2001 προέβη σε μία «προοδευτική» δήλωση. Η συγκεκριμένη κυρία πρότεινε η Αγγλική γλώσσα να γίνει (μαζί με την Ελληνική) επίσημη γλώσσα του κράτους. Όπως μπορείτε να καταλάβετε αναφερόμαστε σε μία ακόμα «λαμπρή» επιλογή των κατά καιρούς κυβερνήσεων.
Για όσους θυμούνται άρχισε ένας μεγάλος κύκλος αντιπαραθέσεων και ανιαρών συζητήσεων στα τηλεοπτικά παράθυρα με σοβαρούς και γραφικούς τύπους να αναλίσκονται στο πόσο κακό θα κάνει η υλοποίηση της πρότασης αυτής στα Ελληνόπουλα ή ότι εθνικιστικοί κύκλοι δεν επιθυμούν κάτι τέτοιο. Η καινοτόμος πρόταση δεν έγινε τελικά αποδεκτή, πέρασε ο χρόνος, ξεχάστηκαν τα όσα ειπώθηκαν και εννιά χρόνια αργότερα … να το θαύμα!!!! Το πρόσωπο αυτό δεν είναι απλά βουλευτής της σειράς, αλλά υπουργός και μάλιστα πού…. Όλως τυχαίως στο υπουργείο παιδείας (όχι εθνικής παιδείας)!
Με λίγη φαντασία πώς θα νοιώθατε αν π.χ. κάποιος που πρότεινε στο παρελθόν να επιτρέπονται επίσημα τα αναβολικά, γινόταν υφυπουργός αθλητισμού; Βέβαια, θα πείτε ότι ο Άκης Τσοχατζόπουλος δεν έκανε ούτε την στρατιωτική του θητεία και διατέλεσε υπουργός εθνικής άμυνας, επομένως έχουμε γίνει μάρτυρες και άλλων παραπλήσιων… θαυμάτων!!!
Την 30-03-2011 ακούσαμε δια στόματος Άννας Διαμαντοπούλου δηλώσεις για το «νέο λύκειο» και τις επικείμενες αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα. Σε καιρούς όπου η γλώσσα μας αρχίζει και εξαφανίζεται στην καθημερινότητα μας και το πλήθος των λέξεών της συρρικνώνεται λόγω αχρησίας πολλών εξ’ αυτών, καμία αλλαγή δεν πρόκειται να γίνει σε επίπεδο εκμάθησης της Γραμματικής και του Συντακτικού (όπως εφαρμόζονταν στην προ δεκαετίας του ’90 εποχή).
Προφανώς η «πνευματική ηγήτορας» της νεολαίας δε θεωρεί ανησυχητική την εξάπλωση των greeklish στη ζωή των νέων (και όχι μόνο) ανθρώπων. Κάπως έτσι συνέχισαν την πορεία τους πριν από δύο δεκαετίες η Γερμανία και όλες οι Σκανδιναβικές χώρες με αποτέλεσμα η συχνότητα χρήσης της εθνικής τους γλώσσας να είναι σχεδόν ίση με την Αγγλική.
Χωρίς να υπάρχει πρόθεση προβολής άλλου ενός εθνικιστικού παραληρήματος που απλά κινδυνολογεί , θα ήταν φρόνιμο να βγείτε από το στενό κομματικό καβούκι και να δώσετε μεγάλη σημασία στη γλωσσολογική διαπαιδαγώγηση των παιδιών σας. Είναι υπερβολικό το γεγονός ότι οι ανορθόγραφοι αυξάνονται χρόνο με το χρόνο ή ότι οι περισσότεροι δε χρησιμοποιούν κατά μέσο όρο πέραν των 100 λέξεων στην ομιλία τους;
Βεβαίως και χρειάζεται να γνωρίζουμε ακόμη μία γλώσσα αφενός μεν γιατί έχουμε μπει σε παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον συνδιαλλαγών και αφετέρου γιατί αποτελεί και ένα «όπλο» εύρεσης εργασίας. Αυτό που δεν είναι κατανοητό είναι το γεγονός της εγκατάλειψης της ορθής εκμάθησης της εθνικής μας γλώσσας. Μήπως κάτι τέτοιο βρίσκεται στη σφαίρα των ΄΄συνωμοτικών-ακροδεξιών΄΄ αντιλήψεων; Τέτοια είναι η κατάντια μας πια;
Κλείνοντας, θα ήθελα να κάνω μία έκκληση σε όσους εκπαιδευτικούς διαβάσουν το παρόν. Μπορείτε κατά παρέκκλιση των προβλεπομένων να διδάξετε τη στοιχειώδη γραμματική στους μαθητές σας; Δεν ασκείτε επάγγελμα, αλλά σοβαρότατο λειτούργημα και είναι πραγματικά κρίμα να γίνεστε ,έμμεσα, αυτουργοί διάδοσης της άκρατης ξενομανίας…..

ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΜΠΑΜΠΑ!!!!!!!

ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗ ΛΙΒΥΗ
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΜΑΚΡΥΑ… ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΥΑ…. ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.
ΙΣΩΣ ΕΚΕΙΝΗ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΣΚΛΗΡΗ…..

Η.Π.Α.: Μακριά προς το παρόν από τα δρώμενα. Περιμένω τη συσπείρωση κατά το δυνατό περισσοτέρων χωρών του αραβικού χώρου και ενεργό συμμετοχή τους. Ιράκ και Αφγανιστάν με καθιστούν επικοινωνιακά σε δύσκολη θέση εάν ξεκινήσω πόλεμο παράλληλα και με τρίτη αραβική χώρα. Παιδιά των πετρελαϊκών μου…. Αρχίστε να ετοιμάζεστε για βουτιά σε καλό και τζάμπα πετρέλαιο και αέριο!!! Μην το ξεχάσετε όμως… στις επόμενες εκλογές θέλω στήριξη!
ΡΩΣΙΑ: Με το μυαλό στους Τσετσένους αντάρτες απλά απέχω της ψηφοφορίας του συμβουλίου ασφαλείας του Ο.Η.Ε. και δεν ασκώ βέτο στην ψήφιση του εναέριου αποκλεισμού της Λιβύης. Ποιος ξέρει…. Μπορεί να χρειαστεί στο μέλλον να κάνετε «τα στραβά μάτια» και εσείς οι δυτικοί στον Καύκασο. Κατά τα άλλα, όσο δεν πλήττονται τα ενεργειακά μου συμφέροντα και δεν υπάρχει αποκλεισμός μου από τη Μεσόγειο, όλα κυλούν αδιάφορα. Έχουμε να σκεφτούμε και την εξόρυξη πετρελαίου και αερίου στην Αρκτική….
ΚΙΝΑ: Αφήστε με να επεκταθώ επιχειρηματικά στην υφήλιο, δώστε μου λιμάνια για εκμετάλλευση και αύξηση του εμπορίου μου, φέρτε στο έδαφός μου πολυεθνικά μαγαζάκια να εισπράττω από τους φόρους, δώστε μου χώρο για δορυφόρο και εγώ απέχω από την ψήφιση του εναέριου αποκλεισμού της Λιβύης και την εκμετάλλευση της ΑΟΖ της. Κάτι σαν τη Ρωσία, αλλά με άλλες βλέψεις.
ΓΑΛΛΙΑ: Η ακροδεξιά ανεβαίνει, μετά την πτώση του καθεστώτος της Τυνησίας βγήκαν στη φόρα σκάνδαλα υπουργών μου που «τα έπαιρναν» από Τυνήσιους καθεστωτικούς και καλοπερνούσαν συντροφιά, η οικονομία πάει από το κακό στο χειρότερο, έρχονται νέα μέτρα για το λαουτζίκο…. Κάτι πρέπει να κάνουμε για να φανούμε ισχυροί στα μάτια των προβάτων-πολιτών μας και για να οικονομήσουμε με το μαύρο χρυσό της Μεσογείου. Έτσι θα φαντάζουμε ως υπερδύναμη!!!
ΑΓΓΛΙΑ: Ό,τι πουν οι Η.Π.Α.!!!! Εμείς κλασικά ακολουθούμε. Πετάει ο γάιδαρος; Βρε, πετάει σου λέω….
ΔΑΝΙΑ-ΝΟΡΒΗΓΙΑ: Μέσα και εμείς παιδιά!!!!! Έτσι και αλλιώς θα προτιμήσετε δικές μας εταιρείες για την εξόρυξη κάποιων κοιτασμάτων. Απλά μην το διαρρεύσετε όπως στην περίπτωση της Ελλάδας που κάποιοι λένε ότι κάναμε έρευνες και στο Αιγαίο.
ΤΟΥΡΚΙΑ: Οι φίλοι μας στη Λιβύη κινδυνεύουν! Πρέπει να δείξουμε για ακόμη μια φορά στην ιστορία το καλό μας πρόσωπο. Αφήστε μας το ναυτικό έλεγχο βορειοανατολικά της Λιβύης, μήπως ξεφύγει από εκεί ο Καντάφι. Παρεμπιπτόντως, στη γεωγραφική αυτή θέση κάτω από μία βραχονησίδα… Γαύδος (μου φαίνεται), μπορεί να φέρουμε και κανένα πλοίο αλά National Geographic, έτσι… για οικολογική έρευνα! Λες η Γαύδος να είναι και αυτή επέκταση του Τούρκικου εδάφους σαν το Καστελλόριζο;
ΕΛΛΑΔΑ: Παιδιά, κάτι θα κάνω και εγώ. Να, πάρτε βάσεις στη Σούδα και στην Ανδραβίδα. Έχω και μία φρεγάτα, πάρτε την για να κάνετε ναυτικό αποκλεισμό. Σας παρακαλώ όμως, εγκρίνετε τις δόσεις του δανείου…. Αφού ξέρετε…. Θα ξεχάσω ότι έχω και εγώ ΑΟΖ για εκμετάλλευση! Κατά τύχη πάντως αλλάξαμε και θέμα συζήτησης στα «αυστηρά» media που με ρήμαξαν στην κριτική για την οικονομική μου πολιτική(λέμε τώρα). Κάντε και αλλού πόλεμο, αρχίζει και μ’ αρέσει!!!!
ΚΑΤΟΙΚΟΣ ΛΙΒΥΗΣ (καθεστωτικός και μη): Θα αλλάξει κάτι αν φύγει ο Καντάφι; Δηλαδή, θα βγαίνει η κυβέρνηση που θέλω εγώ, ακόμα και αν δε βολεύει τους απελευθερωτές συμμάχους; Μήπως μετά θα μου φύγει η όρεξη να γίνω μετανάστης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αφού θα ζούμε ήρεμα και με δουλειά;

ΑΜΗΧΑΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΗ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ

7/4/2011 και οι δημοσιογράφοι απεργούν για 96 ώρες. Πράγματι σπάνια, ίσως ανεπανάληπτη στιγμή…. Αλλά τα σενάρια είναι σενάρια. Ο πλέον τεράστιος πανικός εγένετο από την απεργία των καθημερινών μας «συνοδοιπόρων», ίσως και συγγενών, καθώς η διαδρομή μας εμπεριέχει περισσότερο τα πρόσωπά τους παρά εκείνα των γονιών ή φίλων μας.
Δείτε το σαν ένα στοιχειώδες τεστ του εαυτού σας. Έστω στιγμιαία με την είδηση του προσωρινού κλεισίματος των τηλεπαραθύρων σκεφτόμαστε με τι να ασχοληθούμε τα επίμαχα βράδια. Από κλασική ευκαιρία για να ζήσουμε ακούσια μια ζωή χωρίς συστηματική προβολή πόνου, πανικού και ελεγχομένων νέων, μετατράπηκε υπό καθεστώς λαϊκισμού στο ΄΄ τι να κάνουμε για να περάσει η ώρα; ΄΄ Αυτό βέβαια, επέχει θέση εθισμού και αποκτά πιο δυσάρεστες διαστάσεις όταν καταλήγει σε ένα ανούσιο και σπασμωδικό ζάπινγκ.
Στα blogs τα πράγματα χειροτέρεψαν λαμβάνοντας επιδημιολογική σημασία…. Μια αμηχανία και ανασφάλεια για το μέλλον του τόπου ένεκα της πρωτοφανούς απεργίας. Κάτι ετοιμάζει η κυβέρνηση και γι’αυτό έντεχνα οι δημοσιογράφοι ξεκίνησαν την απεργία, θα γίνει αναδιάρθρωση του χρέους και δεν πρέπει να το μάθουμε, θα νομιμοποιηθούν τα ΄΄φρουτάκια΄΄ και θέλουν να μας το κρύψουν κλπ…..
Εννοείται πως είναι φελλός όποιος δεν πιστεύει ότι η κυβέρνηση δεν συνεργάζεται με τους μεγάλους τηλεοπτικούς διαύλους για την παροχή συγκεκριμένων και φιλτραρισμένων ειδήσεων. Σίγουρα η έννοια της συνομωσιολογίας είναι αλληλένδετη με την εποχή μας. Τίποτα δε γίνεται τυχαία, ειδικά σε θέματα οικονομικής και εξωτερικής πολιτικής. Αλλά με την εξάρτηση από τη δημοσιογραφία βγάζουμε εμετικά κόμπλεξ μας.
Χρειάζεται να μην υπάρχει ενημέρωση έτσι ώστε να μη μάθουμε για ενδεχόμενη αναδιάρθρωση του χρέους; Τη Δευτέρα κανένας σοβαροσταθμός δε θα αναφέρει το θέμα; Αντιθέτως την Παρασκευή θα το ανακοίνωναν και θα μετατρεπόταν η κοινωνική γαλήνη σε εξεγερμένες πόλεις- κολαστήρια;
Τελικά ο τρόμος το 2011 έχει γίνει κομμάτι του εαυτού και των συνηθειών μας. Φανταζόμαστε, ακόμα και όταν αναφερόμαστε εναντίον των δημοσιογράφων, πως η όποια απεργία διαρκείας τους εξυπηρετεί το όποιο σύστημα, ειδάλλως θα είχαμε ακέραιη γνώση των δρωμένων. Η προπαγάνδα των ΜΜΕ είναι ανελέητη και δε χρειάζεται η πλήρης αποχή των νευραλγικών σημείων τους για να μη μάθουμε αυτά που δεν πρέπει.
Περισσότερο αρμονικό και ρεαλιστικό θα ήταν να έχουν πέσει σε «κατάθλιψη» άτομα μοναχικά ή τρίτης ηλικίας που η μοναδική-ίσως- διέξοδος τους προς τον κόσμο είναι οι καλοπληρωμένοι υπάλληλοι της τέταρτης εξουσίας. Οι υπόλοιποι, όσο άσχημο και αν ακούγεται, μάλλον σας αρέσει να συζείτε με όσους κατά βάθος απεχθάνεστε.
Παρακολουθείστε το κατά δυνατόν αξιόπιστα blogs και αποτοξινωθείτε από την άθλια εμμονή της παροχής χαμηλού επιπέδου λυμάτων ενημέρωσης. Πιθανότατα, χάθηκε η αφορμή της καθημερινής μας εκτόνωσης……
Κλείνοντας ας τεθεί μία «παρανοϊκή» πρόταση: Εκμεταλλευθείτε τόσο πολύ τις ώρες αυτές, έτσι ώστε να κλείσετε δια παντός τους τηλεοπτικούς σας δέκτες τις ώρες εμφάνισης των τηλεοπτικών πάνελ. Ίσως με αυτό τον τρόπο πιεσθούν να αλλάξουν ρότα σχετικά με το μέγεθος λογοκρισίας. Αν πάλι το τελευταίο θεωρείται ουτοπικό, μειώστε με τον τρόπο αυτό την εισροή άγχους….. δε χρειάζεστε, μεταξύ άλλων και άγνωστης ποιότητας άτομα να πιέζουν την ήδη βεβαρυμένη σκέψη σας με κινδυνολογίες.

Δευτέρα 14 Μαρτίου 2011

ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΙΣ ΙΔΕΕΣ

Με αφορμή τη δολοφονία κατά την ώρα του καθήκοντος των δύο νεαρών αστυνομικών και γενικότερα όλων των εργαζομένων που η   ε π α γ γ ε λ μ α τ ι κ ή   άσκηση της εργασίας τους ελλοχεύει σοβαρούς κινδύνους για τη σωματική τους ακεραιότητα, θα γίνει προσπάθεια να ερευνηθεί μία άλλη πτυχή της όλης τραγωδίας. Έχοντας  υπόψη την  πληθώρα ευθυνών της φυσικής και πολιτικής τους ηγεσίας, θα εισέλθουμε στον υποκειμενικό παράγοντα ΄΄της ιδέας΄΄  ή όπως αρέσκεται να λέγεται στις μέρες μας ΄΄ των πιστεύω΄΄.
Πολλοί θα αναρωτήθηκαν γιατί οι αστυνομικοί, ως χαμηλόμισθοι και υλικοτεχνικά ανοχύρωτοι, δεν προσπάθησαν τεχνηέντως  να αποφύγουν τον κίνδυνο, π.χ. ελαττώνοντας  την ταχύτητά τους κατά την καταδίωξη ή αδιαφορώντας για την ίδια την ύπαρξη ενός υπόπτου οχήματος καίτοι εισήλθε σε σκοτεινό  δρόμο πριν την ανταλλαγή των πυροβολισμών. Η εύκολη απάντηση ακούει στο  ότι αυτή είναι η δουλειά τους, αλλά στις ημέρες των περικοπών φαντάζει εύκολο να μειώνεται το φιλότιμο και εργαζόμενοι όπως οι αστυνομικοί να αποφεύγουν με τρόπους -όπως προαναφέρθηκαν – τον κίνδυνο.
Αυτό το σημείο είναι το κατάλληλο για να εισέλθει η έννοια ΄΄της ιδέας΄΄ ή ΄΄των πιστεύω΄΄. Ευτυχώς στις μέρες μας λειτουργούν, ακόμη,  φιλότιμοι  ΑΝΘΡΩΠΟΙ, οι οποίοι έχουν παραμερίσει την έννοια της ιδιοτέλειας. Με μόνο γνώμονα το καθήκον και την αίσθηση του δικαίου προς το συνάνθρωπο θέτουν βαθιά στην ψυχή τους την απόλυτη ιδέα, εκείνη της  υπερβατικότητας στην αρωγή.
Γνωρίζοντας  την ενδεχόμενη μακάβρια κατάληξη της εντεταλμένης αποστολής τους, προχωρούν πέρα από όρια και συναισθηματικούς φραγμούς, γιατί έτσι επιτάσσουν οι εσωτερικές και πλειστάκις αυστηρές εντολές  των ΄΄πιστεύω΄΄. Η απέραντη αγαλλίαση της επιτυχίας και του ΄΄ευχαριστώ΄΄ από τον πολίτη- θύμα, αντικαθιστά ο,τιδήποτε  δύναται να αποκτηθεί από αυτή, όπως η συναδελφική αναγνωρισιμότητα ή κάποιος έπαινος από τους προϊσταμένους.
  Θα φάνταζε ως παραμύθι εγωιστικής αμηχανίας  η μη παραδοχή του εξευτελιστικού αυτοσαρκασμού σε περιπτώσεις όπου τα ΄΄ πιστεύω΄΄  λησμονούνταν, έστω πρόσκαιρα, για την ευνοϊκή διευθέτηση αναγκών και προβλημάτων.  Η συνείδηση λειτουργεί προς την κατεύθυνση αυτή και ανεξαρτήτως πεποιθήσεων (θρησκευτικών ή γενικότερα κοινωνικοπολιτικών), ομιλεί τη γλώσσα της αντικειμενικότητας και της αλήθειας σε εκείνον που απόκλινε από τα ορθά.
Μακριά από την υλιστική καθημερινότητα και το βομβαρδισμό  αλλοπρόσαλλων τηλεοπτικών μηνυμάτων, οι κεκτημένες ιδέες της δικαιοσύνης και της τιμιότητας μπορούν να παραμείνουν σε περίοπτη θέση και με τα μηνύματά τους να διδάσκουν. Οι ιδέες είναι εκείνες που μετατρέπονται σε όπλα ισχυρά και καταπολεμούν τους όποιους πειρασμούς που μας οδηγούν στον ξεπεσμό. Οι ιδέες ήταν εκείνες που θα οδηγούσαν στην  έλλειψη της  ψυχικής  ηρεμίας των αστυνομικών εάν δεν προσπαθούσαν να φέρουν σε πέρας την αποστολή τους. Οι ιδέες είναι το αποτέλεσμα  της υπεύθυνης  μεταλαμπάδευσης των γνώσεων από την οικογένεια και το σχολικό περιβάλλον και οδηγούν σε οιονεί  προδοσία  των τελευταίων όταν τις παρακάμπτουμε.   
Ο Πλάτων στο έργο του ΄΄Φαίδων΄΄ αναφερόμενος στο θέμα των  ιδεών και τονίζοντας τη σημασία τους  ανέφερε, μεταξύ άλλων  ότι:
«οι ιδέες δεν μπορούν να αναχθούν σε κάτι άλλο και να αποτελέσουν υποκείμενα μιας συνηθισμένης κατηγόρησης, αλλά συνιστούν έσχατες και αυθυπόστατες οντολογικές και νοηματικές εστίες θεμελίωσης της πραγματικότητας και της γνώσης»( Θανασάς  Π. «Φαίδων 96a-102a: Μια φιλοσοφική αυτοβιογραφία». Δευκαλίων, τ. 17 (1999), σ. 5-22).
Βέβαια, η έννοια των ιδεών μπορεί να οδηγήσει και σε δυσάρεστα αποτελέσματα ή επικίνδυνους στόχους, αλλά αυτό μπορεί να επιτευχθεί με τη συστηματική χρήση προπαγάνδας σε μία κατεύθυνση και την προώθηση της ημιμάθειας. Εύκολα μπορεί να εξαχθεί το συμπέρασμα για την κύρια αιτία της  γενικευμένης  κρίσης  θεσμών και προτύπων, καθώς η  πειθήνια καλλιέργεια λανθασμένων ΄΄πιστεύω΄΄ οδήγησε το σύνολο σε αυτή την  κατάληξη.
Τι έγινε στο γύρισμα των καιρών και οι ιδέες έπαψαν να υπάρχουν ή  μεταμορφώθηκε ο υγιής χαρακτήρας τους; Τα αίτια αναζητούνται κάπου ανάμεσα στον υπερκαταναλωτισμό, την κρίση των θεσμών της οικογένειας,  του σχολείου και ακόμα περισσότερο στην επίδραση των τηλεσκουπιδιών στη νεολαία. Η παρακμή είναι τέτοια που συναντώντας περιστατικά όπως το θάνατο των δύο αστυνομικών, απορούμε για ποιο λόγο δεν παρέβησαν τις υποχρεώσεις τους.
Κλείνοντας, χαιρετούμε με μεγάλη ευγνωμοσύνη όλους εκείνους,  που ενώ είχαν τα περιθώρια να επιβιώσουν  και να γευτούν όλες εκείνες τις εμπειρίες της ζωής, είδαν πρώτα τις ιδέες  της ψυχής τους, τις επιταγές της παροχής βοήθειας στο συνάνθρωπο  και επέλεξαν το δρόμο χωρίς επιστροφή…..                                                                           
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΗΡΩΕΣ!!!!!

Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011

ΣΕ ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΗΣ ΑΝΑΡΧΙΑΣ

   Αφήνοντας πίσω τα δυσάρεστα περί δημοσίου χρέους και εκποίησης της ελληνικής γης θα ασχοληθούμε επιτέλους και με κάτι που αποτελεί μάστιγα για το μέσο Έλληνα πολίτη. Ποιος φταίει άραγε για την έξαρση της εγκληματικότητας; Πριν βιαστείτε να απαντήσετε, φρόνιμο θα ήταν να θέσετε αυτό το ερώτημα στους εκλεγμένους ηγέτες της χώρας μας. Λαϊκισμός; Διαβάστε με προσοχή:
   Η ολοένα αυξανόμενη φτώχεια και μιζέρια οδηγεί σε σημαντική αύξηση ορισμένων αδικημάτων σε όποια κοινωνία ανά την υφήλιο και αν λάβει χώρα. Τα κυριότερα είναι οι κλοπές, οι ληστείες(δηλαδή οι κλοπές με την άσκηση βίας ή απειλών) και τα χαρακτηριζόμενα ως οικονομικά εγκλήματα με πρωταγωνιστή τις απάτες.
   Δεδομένου ότι η εξαθλίωση θα επιφέρει επιπλέον ταλαιπωρία στους πολίτες και δια μέσω κρουσμάτων κλοπών και ληστειών, θα περιοριστούμε στη σημαντικότερη αιτία της εξάπλωσής τους. Η αναφορά γίνεται στον αστείο διωκτικό χαρακτήρα του κράτους, το οποίο θέσπισε ΄΄ δρακόντειους΄΄ νόμους για την πάταξη των εν θέματι εκνόμων ενεργειών. Βλέπετε, ο επίδοξος κακοποιός δεν πρόκειται να αναχαιτιστεί μόνο με την προληπτική ή την κατασταλτική δράση της ελληνικής αστυνομίας. Ως εν δυνάμει μελλοντικά θύματα οφείλουμε να εισέλθουμε στη θέση των δραστών.
   Δεν έχω τα απαραίτητα προς το ζην ή θέλω να τα έχω όλα χωρίς να εργάζομαι, μπορώ να αγοράσω εύκολα ένα ψεύτικο όπλο(πλην όμως πείθει για αληθινό) από κάποιο κατάστημα παιχνιδιών γιατί ακόμα δεν έχω το σθένος να τελέσω βαρύτερο έγκλημα, η αστυνομία δεν έχει επαρκείς περιπολούσες δυνάμεις και………………… λόγω του καταπληκτικού ΄΄ Νόμου Καστανίδη ΄΄ κανένας δεν προφυλακίζεται για κακουργήματα που επισύρουν ποινή κάθειρξης πέντε (5) έως δέκα (10) έτη!!!!! Άραγε, τι με αποτρέπει για να εισέλθω στο κλαμπ των παρανόμων;
   Όσο και φαντάζει απίστευτο στον ανθρώπινο νου το 2011 ζούμε, μεταξύ άλλων, σε ένα περιβάλλον πλήρους κατασταλτικής αναρχίας. Ειδικότερα, κάποιος κλέβει χρυσαφικά από το σπίτι σας αξίας 5.000€, δηλαδή διαπράττει κλοπή (πλημμέλημα), και συλλαμβάνεται. Οδηγείται στην αυτόφωρη διαδικασία όπου του ορίζεται τακτική δικάσιμος από τον εισαγγελέα και αφήνεται ελεύθερος. Την επομένη κλέβει το αυτοκίνητο του γείτονά σας αξίας 20.000€, δηλαδή και πάλι διαπράττει κλοπή (πλημμέλημα), αλλά για κακή του τύχη συλλαμβάνεται. Ξανά οδηγείται στην αυτόφωρη διαδικασία όπου ο εισαγγελέας του ορίζει τακτική δικάσιμο και αφήνεται ελεύθερος. Τη στιγμή που εξέρχεται του δικαστικού μεγάρου αγοράζει ένα μαχαίρι και λίγο μετά με την απειλή του ληστεύει ένα περιπτερά αφαιρώντας του 400€, δηλαδή διαπράττει κακούργημα που τιμωρείται(λόγω του μεγέθους του ποσού) με κάθειρξη 5-10 έτη. Πάντα άτυχος συλλαμβάνεται και εφαρμόζεται σε βάρος του η αυτόφωρη διαδικασία, όπου οδηγείται στον ανακριτή( ασχολείται με κακουργηματικές παραβάσεις). Εκεί του ορίζεται τακτική δικάσιμος και επιπλέον τα ΄΄απάνθρωπα ΄΄ μέτρα της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα και της εμφανίσεως του στο οικείο αστυνομικό τμήμα κάθε 1η του μήνα!!!! Η ιστορία συνεχίζεται με τον ίδιο ρυθμό και τα αφαιρεθέντα ποτέ δεν ξεπερνούν πολύ σε αξία τα προαναφερόμενα μεγέθη. Αποτέλεσμα; Ο ίδιος δράστης θα κυκλοφορεί ανάμεσά μας……..
   Στις 18/12/09 δημοσιεύτηκε ο νόμος 3811/09 σύμφωνα με τον οποίο για να προφυλακιστεί κάποιος για κακούργημα με κάθειρξη έως 10 έτη θα πρέπει από το ποινικό του μητρώο να προκύπτει ότι έχει καταδικαστεί α μ ε τ ά κ λ η τ α σε τουλάχιστον άλλες δύο ομοειδείς ποινές. Βέβαια, για να καταδικαστεί κάποιος αμετάκλητα θα πρέπει να δικαστεί πρωτόδικα, όταν γίνει δηλαδή το δικαστήριο στην ημερομηνία που ορίστηκε τακτική δικάσιμος και το εφετείο μήνες αργότερα, αφού πρώτα ασκηθεί η σχετική έφεση κατά της απόφασης του πρωτοδικείου. Με λίγα λόγια σε περίπου 3 χρόνια, αν λάβουμε υπόψη και τις διάφορες αναβολές.
   Όλα όσα προαναφέρθηκαν αποκτούν μεγαλύτερη αξία αν τα θεωρήσατε υπερβολικά ή αστεία όσο τα διαβάζατε, γιατί απλά …… ισχύουν. Ως αντιστάθμισμα δίνεται η αποσυμφόρηση των φυλακών. Πράγματι, ανθρώπινη αφορμή, αλλά πώς θα νιώθατε αν εκείνος που σας αφαίρεσε αντικείμενα μεγάλης ή συναισθηματικής αξίας μπορεί την επομένη της σύλληψης του να περνά έξω από το σπίτι σας;
   Η λύση στην αποσυμφόρηση των φυλακών είναι μόνο η χάραξη πολιτικών που θα προσφέρουν οικονομική ευημερία στους πολίτες. Η επόμενη λύση δεν ευσταθεί να βλέπει στη θέσπιση νόμων οι οποίοι δε θα τιμωρούν στην ουσία εκείνους που ασελγούν σε όσα με κόπο και θυσίες απέκτησε ο απλός πολίτης.
   Η σύγχρονη πολιτική προσβλέπει σε δημιουργία μηχανισμών εσόδων στο κράτος. Γιατί όχι; Όλες οι κλοπές και οι ληστείες να τιμωρούνται απευθείας με διοικητικά πρόστιμα, χωρίς να κρατείται ο δράστης. Ποιον ιθύνοντα μπορεί να νοιάζει η αγωνία και η ταλαιπωρία του κόσμου; Ειδικά σε εποχές…. Μνημονίου!!!!

Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2011

ΜΕ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΣΤΟΥΣ ΕΠΟΜΕΝΟΥΣ

΄΄ Η εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται από το Κράτος, που μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών και για την ηθική και υλική εξύψωση του εργαζόμενου αγροτικού και αστικού πληθυσμού. ΄΄
Για όσους απορείτε από πού μπορεί να προέρχεται αυτή η υπέροχη πρόταση που παραπέμπει σε μια ουτοπική κοινωνία, μάθετε πως είναι η πρώτη παράγραφος του 22ου άρθρου του Συντάγματος της Ελλάδας!!! Βέβαια, το να κατακρίνει κάποιος την….. αντισυνταγματικότητα της εποχής αποτελεί πλέον κάτι το γραφικό ή και βαρετό. Υφίσταται όμως μία κοινωνική αλλοίωση χωρίς προηγούμενο για τα ελληνικά δεδομένα που δε γεννά απλές ανησυχίες για την κληρονομιά του- αυτή τη στιγμή- ανήλικου (και όχι μόνο) πληθυσμού της χώρας μας.
Η νύξη γίνεται για το καυτό και πραγματικό πρόβλημα της αυτάρκειας εκείνων που για την ώρα βρίσκονται στο στάδιο της υποχρεωτικής σχολικής εκπαίδευσης. Μήπως υπάρχει υπεύθυνος πολίτης που δε βλέπει λίγο πιο κάτω από το ήδη δύσκολο παρόν; Η όλη παρακμή όσον αφορά την κοινωνική, ηθική και οικονομική κληρονομιά, γίνεται σκληρότερη όταν θέτουμε στο νου την έννοια της ιδιοσυντήρησης.
Περιορίζοντας στο έπακρο τις υπερβολές της καθημερινότητας, με περικοπή των καθιερωμένων – μη πρωτογενών- συνηθειών (π.χ. χρήση διαδικτύου, σύνδεση κινητής τηλεφωνίας κ.α.) και με γνώμονα τους μισθούς των 600€ υπάρχει σώφρων πολιτικός ή ψηφοφόρος του που θεωρεί ότι ο εργαζόμενος αυτός μπορεί να επιβιώσει στο διαμορφωμένο κοινωνικό status; Βέβαια, τα πράγματα περιπλέκονται περισσότερο όταν στις συνθήκες αυτές προσθέτουμε και τις ανάγκες της οικογένειας.
Από την παλιγεννεσία συναντούμε κάτι το πρωτόγνωρο για την αυτάρκεια των Ελλήνων πολιτών… Μέχρι και σήμερα όταν το παιδί μιας οικογένειας ήταν χαμηλόμισθο έβρισκε θαλπωρή και στήριξη στους γονείς του, οι οποίοι με βάση την προηγούμενη οικονομική τους τακτική και τους σχετικά πιο αξιοπρεπείς μισθούς τους μπορούσαν να το συντηρήσουν έως και να το φροντίζουν εξολοκλήρου. Το ίδιο θα μπορούσε να συμβεί και στο σενάριο που το παιδί τους είχε δημιουργήσει οικογένεια, αλλά οι σύγχρονες εργασιακές ατυχίες το άφηναν άνεργο ή του προκαλούσαν περικοπή μισθού.
Τα προαναφερθέντα δεδομένα θα πρέπει να τα ξεχάσει η επόμενη γενιά. Η σημερινή νεολαία απολαμβάνει για τελευταία φορά στην ιστορία αυτή τη διέξοδο, δηλαδή την πατρική συνδρομή. Μία κληρονομιά χρεών προς την επομένη γενιά είναι και εκείνη της έλλειψης οικονομικής αρωγής από εκείνους που αυτή τη στιγμή οραματίζονται τη δημιουργία οικογένειας. Όταν ο πατέρας ή παππούς του μέλλοντος δεν μπορεί να καλύψει τα προς το ζην είναι φανερό ότι δε θα μπορέσει να υψώσει χείρα βοηθείας προς τα παιδιά του όταν εκείνα θα το χρειαστούν. Αποτέλεσμα;
Προφητικά τίθεται στο προσκήνιο η επιστροφή στους καιρούς της δεκαετίας του ΄60 και του ΄70 με τις τότε κρατούσες οικογενειακές συνθήκες. Παππούς, γιαγιά, γονείς και εγγόνια κάτω από την ίδια στέγη, στριμωχτά σε κλίμα κοινοκτημοσύνης. Αμοιβαία δηλαδή κάλυψη των κοινοχρήστων, του φαγητού και των γενικότερων αναγκών του νοικοκυριού. Ίσως το πατριαρχικό σύστημα θα έφερνε ξανά κοντά τις οικογένειες, αλλά σίγουρα η οικογενειακή αυτονομία θα αποτελέσει ιστορία
Η κοινωνική και καθημερινή μετάλλαξη της ελληνικής οικογένειας αρχίζει να λαμβάνει σάρκα και οστά. Μέσα στο γενικευμένο κλίμα απαισιοδοξίας δε μπορούμε να αναμένουμε απλά ένα θαύμα. Οι κατάρες των επομένων για τους προκατόχους τους ήδη βοούν στη σύγχρονη ιστορία.
Ακόμα και στην υπέροχη εξέλιξη της διοίκησης της χώρας από κάποιο αξιόπιστο και ευφυές άτομο, είναι δεδομένο πως θα ματαιοπονεί προσπαθώντας να οδηγήσει την Ελλάδα στον ίσιο δρόμο με τέτοια παρακαταθήκη χρέους και συνταγματικής ανυπαρξίας ένεκα των ήδη υπογραφθεισών συνθηκών.
Ετοιμαστείτε…………..

Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011

ΟΤΑΝ Η ΔΙΨΑ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΠΟΡΕΥΕΤΑΙ ΜΕ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ

Ελληνική γειτονιά, γειτονικά συμφέροντα ,ένα άγνωστο σε φιλόδοξους ΄΄προφήτες΄΄ γειτονικό μέλλον. Δε θα μπορούσε να μας άφηνε ασυγκίνητους το κλίμα επανάστασης που λαμβάνει χώρα στον όμορο νότο. Η αλήθεια είναι πως για τα σύγχρονα κοινωνικοπολιτικά δεδομένα μόνο έκπληξη προκαλεί στον παρατηρητή.
Αρχίζοντας από το τέλος, θα ασχοληθούμε με την περίπτωση ΄΄ ΜΟΥΜΠΑΡΑΚ΄΄. Δηλαδή, αναφερόμαστε στο σύμμαχο του κάθε πλανητάρχη στην περιοχή της μέσης ανατολής, ο οποίος κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του ΄΄ περιούσιου΄΄ λαού του Ισραήλ. Τόσο πολύ έχουν αδρανήσει τα καλοοργανωμένα κλιμάκια της CIA που απλά παρατηρούν τις εξελίξεις στην περιοχή των -κοινών συμφερόντων- φίλων τους; Δε φοβίζει το σενάριο ανάληψης εξουσίας της Αιγύπτου από τυχόν φονταμενταλιστή ηγέτη; Το τελευταίο γεγονός θα προκαλούσε σοβαρές ανησυχίες στην κυβέρνηση του Τελ-Αβίβ, δεδομένης και της θρασύτητας του Ιράν.
Πόσο ανεξέλεγκτη είναι η κατάσταση στην Αίγυπτο; Πάντα από τη σκληρή οπτική της ενεργειακής σκακιέρας, δύναται να παρατηρήσει οιοσδήποτε ότι όλα τα σκηνικά κοινωνικής εξέγερσης λαμβάνουν χώρα σε περιοχές που βρέχονται από τη μεσόγειο θάλασσα. Μοναδική εξαίρεση η χώρα της Υεμένης που δημιουργεί συχνά προβλήματα στην ασφαλή διέλευση των φορτίων-εμπορευμάτων από και προς την ερυθρά θάλασσα και ακολούθως στη μεσόγειο, με την σχεδόν αποκλειστική ισχύ στον κόλπο του Άντεν.
Στους πονηρούς καιρούς της ολοένα αυξανόμενης αναζήτησης κοιτασμάτων πετρελαίου στη θάλασσα που μας περιβάλλει, είμαστε θεατές μιας παραπληροφόρησης σχετικά με ντόμινο εξεγέρσεων καταπιεσμένων λαών μουσουλμανικών χωρών με το ίδιο ως άνω κοινό χαρακτηριστικό ή με το παρόν δημιουργείται ένα ακόμα βήμα συνομωσιολογίας; Αυτό σημαίνει ότι θα δούμε να εξεγείρονται και χώρες όπως η Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Μαυριτανία και το Μάλι που έχουν απολυταρχικά καθεστώτα, είναι μουσουλμανικές, αλλά δεν έχουν επαφή με τη μεσόγειο;
Όταν ο - κατά τα άλλα σύμμαχος- της υπερδύναμης αντιδρά σε ενδεχόμενη εκμετάλλευση της ΑΟΖ της χώρας του από πολυεθνικές των Η.Π.Α. ή γίνεται μεγάλο παζάρεμα στην απόδοση των κερδών αυτής χωρίς αποτέλεσμα, αναμένει κάποιος κάτι το διαφορετικό; Μήπως τα καθημερινά προβλήματα του Έλληνα τον έκαναν να ξεχάσει γρήγορα τον αντιαμερικανικό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη και την τιμωρία του Δεκέμβρη του 2008; Μπορείτε να φανταστείτε τι σημαίνει για τη χώρα μας μια σχετική διαφωνία με τους αμερικάνικους κολοσσούς; Από τη στιγμή που παρατηρήσατε τη Χίλαρι Κλίντον (υπ.εξωτερικών των Η.Π.Α.) να μη λαμβάνει ξεκάθαρη θέση υπέρ του Μουμπάρακ στην Αίγυπτο, θα έπρεπε να πονηρευτείτε με το θέαμα των συνεχομένων εξεγέρσεων.
Εννοείται πως οποιαδήποτε επιδοκιμασία σε αυταρχικά καθεστώτα θα ήταν ατυχέστατη, αλλά αν προσπαθήσετε να δείτε πίσω από την κουρτίνα θα διαπιστώσετε πως στις ίδιες χώρες έρχονται νέα αυταρχικά καθεστώτα ή αυταρχικά εν είδει ελεγχομένων δημοκρατικών πολιτευμάτων. Άραγε τι να είναι αυτό που αλλάζει και θυσιάζεται τόσο αγνός κόσμος; Υπήρχε ουσιώδης διαφοροποίηση στο ύφος των νέων προοδευτικών καθεστώτων σε Αφγανιστάν και Ιράκ; Με διαφορετική -πάντοτε σκληρή- βιτρίνα και με όφελος ,πλέον, των Η.Π.Α. διοικούνται οι ίδιοι λαοί.
Επαναστάσεων συνέχεια λοιπόν, αλλά όταν με τις χώρες αυτές έχουμε κοινά γεωπολιτικά συμφέροντα και ιδίως την ΑΟΖ, όλα αρχίζουν να έχουν διαφορετική σημασία και εξήγηση. Εάν η κυβέρνηση ήδη δε συμπλέει επακριβώς με τις φιλοδοξίες των εταιριών εξόρυξης πετρελαίου της ΄΄συμμάχου΄΄ μας Η.Π.Α. , ας έχει το νου της….
΄΄ Η τύχη των μεγάλων δυνάμεων δεν παίζεται ποτέ ολοκληρωτικά. Το πολύ-πολύ ν’αντιμετωπισθεί ένα πρόβλημα ηγεμονίας επί της μεσογειακής λεκάνης΄΄. Συμφωνώ σε αυτό! Αλλά των μικρών η αδυναμία έγκειται ακριβώς σε τούτο: Ότι ο κλυδωνισμός της τύχης τους θέτει εν αμφιβόλω αύτην ταύτην την ύπαρξή τους! ΄΄ (Άγγελος Τερζάκης , ΄΄Η ΜΕΝΕΞΕΔΕΝΙΑ ΠΟΛΙΤΕΙΑ΄΄).

Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011

ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΚΑΙ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟΣ

Από το 2003 με πρωτοβουλία της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ η 9η Δεκεμβρίου έχει καθιερωθεί ως η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Διαφθοράς. Τις προηγούμενες ημέρες ακούγαμε στις ειδήσεις και διαβάζαμε στις εφημερίδες εκτενή αποσπάσματα για το πόσο σοβαρό ΄΄αγκάθι΄΄ στην ανάπτυξη και την ομαλότητα της κοινωνίας είναι αυτό το τεράστιο πρόβλημα. Τί είναι άραγε η διαφθορά;
Σύμφωνα με τη σύγχρονη εκδοχή της έννοιας αναφερόμαστε στην παράβαση των προβλεπόμενων καθηκόντων(ηθικών και νομικών) των δημοσίων λειτουργών με τελικό σκοπό το ΄΄ιδιον όφελος΄΄.Αυτό εκφράζεται στις ημέρες μας, κυρίως, μέσω της έκνομης ενέργειας που ονομάζεται ΄΄δωροδοκία΄΄.
Ο Ποινικός Κώδικας προβλέπει στο άρθρο 235 την τιμωρία της Παθητικής Δωροδοκίας, δηλαδή τη λήψη ωφελημάτων οιασδήποτε φύσης με σκοπό ένας υπάλληλος να προβεί σε ενέργεια ή παράλειψη που ανάγεται στα καθήκοντά του ή αντίκειται σ'αυτά.Οι περισσότερες σύγχρονες κοινωνίες έχουν θεσπίσει παρόμοιους κανόνες δικαίου για την καταπολέμηση της διαφθοράς, πλην όμως τα αποτελέσματα ποικίλουν από κράτος σε κράτος. Στην Ελλάδα πολλοί είναι εκείνοι που μιλούν απαξιωτικά για τους δημόσιους φορείς αναφέροντάς τους ως σαθρούς, αλλά λίγοι είναι όμως αυτοί που έχουν το σθένος να προβούν σε καταγγελία στις διωκτικές αρχές. Η παραφιλολογία μπορεί να αναφέρεται σε συγκάλυψη και έλλειψη ενδιαφέροντος από τους αρμοδίους, αλλά ας κοιταχτούμε καλά στον καθρέπτη........
Διεφθαρμένος δεν είναι μόνο ο υπάλληλος που λαμβάνει ανταλλάγματα για την υπηρεσία που προσφέρει. Διεφθαρμένος είναι και εκείνος που εξυπηρετείται από την καταβολή ΄΄δώρων΄΄ στο δημόσιο λειτουργό. Είναι το πιο εύκολο σήμερα να ανάγει κάποιος τις ευθύνες μόνο και μόνο στη δυσλειτουργία του κράτους. Μήπως όμως ο πολίτης της δύσκολης καθημερινότητας είναι εκείνος που διαιωνίζει την υπάρχουσα κατάσταση; Υπάρχει ακόμα η ψευδαίσθηση ότι η καταγγελία για τη δωροδοκία ενός δημοσίου υπαλλήλου ισοδυναμεί με πόλεμο εναντίον όλου του συστήματος; Αν ο ΄΄εκπρόσωπος΄΄ του δημοσίου έχει θέσει το χρήμα ως υπέρτατο κοινωνικό αγαθό, ο δέκτης της ανηθικότητας του είναι αναγκαίο να τον καταγγείλει στον Εισαγγελέα. Γνωρίζετε πολλούς που να το τόλμησαν; Δυστυχώς είναι μία παράλογη κατάσταση που αν και αναγκάζεται κάποιος να δίδει χωρίς να υποχρεούται χρήματα ή άλλες παροχές, μένει στο τέλος με μία αίσθηση ικανοποίησης και έπαρσης, καθώς και η -παράνομη πολλές φορές- δουλειά του έγινε και ΄΄αποδεικνύει΄΄ στον εαυτό του και στους άλλους ότι γνωρίζει το κατεστημένο και με αυτόν τον τρόπο μπορεί και το ελέγχει.
Ίσως και η ίδια η Πολιτεία πρέπει να θεσπίσει πιο αυστηρούς κανόνες για την πάταξη της διαφθοράς. Το σημαντικότερο είναι να δώσει κίνητρα στον πολίτη έτσι ώστε να έχει όφελος από τη σχετική καταγγελία. Δε θα ήταν πιο δίκαιο μετά τη τιμωρία του δημοσίου λειτουργού που αρχικά εκβίαζε τον ενδιαφερόμενο, η τακτοποίηση των θεμάτων που τον αφορούν να γίνεται εφεξής από αντίστοιχους υπαλλήλους άλλων κατά τόπο υπηρεσιών, οι οποίοι θα ανέφεραν τα αποτελέσματά τους στον αρμόδιο υπουργό; Δε θα ήταν προτιμότερη η απαλλαγή του πολίτη από οποιοδήποτε τίμημα σχετικής προηγηθείσης επίμεμπτης ενέργειας του, με αντάλλαγμα την καταδίκη ενός διεφθαρμένου κρατικού στελέχους;
Όλοι μπορούμε να συνεισφέρουμε, γιατί εμείς είμαστε το Κράτος και όταν θα αναφερόμαστε σε κοινωνική σήψη θα βάζουμε και την ατομική μας παιδεία μέσα στην όλη παρακμή. Το απόλυτο δίκαιο θα το έχουμε μόνο εάν παρά τις όποιες καταγγελίες μας το κράτος αδρανεί.

Η ΕΞΩΘΕΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΗ ΔΥΣΤΥΧΗ ΕΛΛΑΔΑ

Ίσως ακούγεται άκομψο, αλλά η Ελλάδα εισήλθε και σε μία διαφορετική ΄΄ένωση΄΄ χωρών πριν από ένα χρόνο περίπου με την ονομασία P.I.I.G.S. (Portugal, Italy,Ireland, Greece,Spain), κάτι σαν τα γουρούνια της Ευρωπαϊκής  Ένωσης. Βλέπετε, η αλλοπρόσαλλη οικονομική πορεία που ακολούθησαν οι ανωτέρω χώρες την τελευταία 30ετία τις κατέστησε ομήρους στα χέρια κερδοσκοπικών συμφερόντων των ιδιωτικών οίκων αξιολόγησης και δανειστών. Οι εταίροι τους -η αναφορά γίνεται στα βαριά χαρτιά αυτών, όπως Γερμανία και η Ολλανδία- συμμετέχουν σε ένα οικονομικό πόλεμο συμφερόντων σχετικά με την εύρεση κάποιου θεμιτού μηχανισμού διάσωσης των ΄΄απολωλώτων ΄΄ , χωρίς μέχρι τώρα να υπάρχει θετικό αποτέλεσμα.
Ο λόγος είναι ότι κυρίως η Γερμανία (πίσω από αυτή και άλλες χώρες) δε συναινούν σχετικά με  το δικό τους ποσοστό συνεισφοράς στη χρηματοδότηση και επιπλέον για την όλη ύπαρξη του εν θέματι μηχανισμού. Από τους τηλεοπτικούς διαύλους (δυστυχώς και σε πολλά blogs) παρακολουθούμε μία έντεχνη προσπάθεια δυσφήμησης των ισχυρών κρατών που φέρουν την όλη αντίρρηση. Η πολιτεία από μέρους της ανακοινώνει ότι η καλή Ελλαδίτσα προσπαθεί με νύχια και με δόντια να σωθεί, αλλά οι καρχαρίες της ευρωζώνης δε μας αφήνουν να ορθοποδήσουμε. Πριν μας καταλάβει μία νέου τύπου εθνική έπαρση σχετικά με το πόσο μόνοι είμαστε στη διεθνή σκηνή ( βεβαίως και είναι γεγονός), ας επιχειρήσουμε να δούμε τα γεγονότα με μία πιο ΄΄ανθελληνικών΄΄ συμφερόντων ματιά. Παρακάμπτουμε τη -πρώην ναζιστική-  Γερμανία με τα τόσα δεινά που προκάλεσε στους λαούς της Ευρώπης και τις οικονομίες τους και  θέτουμε εαυτούς κατοίκους Ολλανδίας.
Τέσσερις δεκαετίες  περίπου συγκροτημένης ανάπτυξης και πάταξης διαφθοράς. Ο λαός της υπάκουος και πειθαρχημένος στις εκάστοτε κυβερνητικές απαιτήσεις. Ήρθε η στιγμή που δίνονται μικρές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, αλλά η καταιγίδα της παγκόσμιας κρίσης χτύπησε πολλούς κλάδους, ανάμεσα τους το εμπόριο και τη βιομηχανία, ενώ στη σειρά μπήκε και ο ισχυρός κλάδος της κτηνοτροφίας. Παρόλα αυτά η χώρα, λόγω της προηγούμενης σωστής οργάνωσης βρίσκεται – ακόμα τουλάχιστον- στα πόδια της και οι πολίτες της, που τόσα χρόνια φορολογούταν αυστηρά, τυγχάνουν σχετικής ευημερίας. Δεν αναφερόμαστε στη γη της επαγγελίας που βλέπει στο όνομα Ολλανδία, αλλά σε μία ισχυρή- ακόμα- οικονομία της Ο.Ν.Ε.
Βέβαια, τόσα χρόνια μέρος των παραγομένων κερδών κατέληγαν ως επιδοτήσεις σε νέες χώρες της τότε Ε.Ο.Κ. και μετέπειτα Ε.Ε. όπως η Ελλάδα. Οι κυβερνήσεις όμως εξήγησαν στους πολίτες ότι πρέπει να δοθούν χρήματα για τους Έλληνες( και άλλους νεοεισερχόμενους όπως 6 χρόνια αργότερα η Ισπανία και η Πορτογαλία), με σκοπό να επιτευχθεί ο στόχος της ελεύθερης αγοράς (αρχικά), κάτι που συνδυαζόταν και με άνθηση της ολλανδικής βιομηχανίας και κτηνοτροφίας (αδασμολόγητα προϊόντα και άλλες υπηρεσίες).
Με το πέρασμα των ετών οι Ολλανδοί πολίτες βλέπουν όλα γύρω τους να ακριβαίνουν, οι μισθοί να μην ακολουθούν τον πληθωρισμό και το κράτος τους να βρίσκεται σε εξαντλητική  συζήτηση με τους εταίρους του σχετικά με την ολλανδική συνεισφορά σε κάποιο…. Μηχανισμό Στήριξης χωρών που κινδυνεύουν με χρεοκοπία. Έκπληκτοι παρατηρούν πως πρόκειται για τις ίδιες χώρες που κάποτε λάμβαναν το υστέρημα του Ολλανδού ως επιδότηση, μόνο που η διαφθορά και η σήψη σε κράτη  όπως η Ελλάδα το οδηγούσαν σε λάθος τσέπη και επομένως λάθος επένδυση.
Ποια θα έπρεπε να είναι η αντίδραση ,των αντίστοιχων της Ελλάδας,  ολλανδικών σωματείων και συνδικαλιστικών ενώσεων σε τυχόν ανακοίνωση περικοπών από την ολλανδική κυβέρνηση την ίδια στιγμή που η τελευταία σιτίζει την παραπαίουσα οικονομία των P.I.I.G.S. ;  Επιπλέον, φταίνε οι Ολλανδοί που τόσα χρόνια συνεχής στήριξης, με συγχρηματοδοτούμενα από αυτούς πακέτα στήριξης, η απληστία και η κακοδιαχείριση τα οδήγησε στον Καιάδα από οπτική ανάπτυξης; Ποιοι μπορεί να είναι αυτοί οι Έλληνες που συνεχώς θα ζητούν και θα λαμβάνουν από τη φορολογία του Ολλανδού, την ίδια ώρα που ο τελευταίος αρχίζει και πιέζεται μέσα σε ένα τέτοιο παγκόσμιο οικονομικό κλίμα;
Δε θέλω να κινδυνολογήσω, αλλά δε θα απορούσα αν μετά από κάποια σχετική προσφυγή πολίτη ή σωματείου το ολλανδικό διοικητικό δικαστήριο έκρινε παράνομη τη χρηματοδότηση της χώρας στο νέο μοντέλο διάσωσης των P.I.I.G.S., δηλαδή στο μηχανισμό στήριξης. Βέβαια, αυτό θα σήμαινε αν όχι την κατάρρευση των αδύναμων οικονομικά χωρών, σίγουρα την ελεγχόμενη πτώχευση τους. Μετά τι θα λέμε; ΄΄ Οι δήθεν εταίροι μας έσπρωξαν στο γκρεμό, μας πρόδωσαν, μας εξολόθρευσαν …κλπ
Φανταστείτε τι χάος θα επικρατούσε αν ήμασταν  όρθιοι οικονομικά και χρειαζόταν να βοηθήσουμε πολλαπλά τους  ανίσχυρους π.χ. Βούλγαρους, ενώ παράλληλα αυξανόταν η φορολογία μας… Μάλλον, δεν έχουμε αντιληφθεί την παρακμή στην οποία έχουμε περιέλθει!!!